ඒ ඇස් !

මට උගන්නන්න
ඔය ඇස් දිහා
හරි කෙලින් බලන හැටි
මට කියාදෙන්න
මත් නොවී ඉන්න හැටි
ඔය ඇස් ළඟ....

ඔය ඇස් ගැනම
කවි ලියන්න හිතෙන එක
ඔය ඇස් ම
හැම තිස්සෙම මට
මතක් වෙන එක ගැන
මට කියා දෙන්න
නතර කරගන්න...

අනේ අහන්න..

ඔයාට පුලුවන්ද
ඔය ඇස් වලින්
මට බලහත්කාර කම්
කරන එක නවත්තන්න....



අරූගේ බ්ලොග් එකට ලියපු කමෙන්ට් එකකි .

සීතාවක්ව !

හිම වගේ හීතලයි
මේ වංකගිරි වනේ
රාවණා නුඹ කොහිද
මට තනිය දැනේ
කුදලාන ඇවිත් මා
වංහ කෙරුවට ලෙනේ
ඇස් දෙකෙන් ගලන්නෙම
ඔය හිතේ ඇති සෙනේ

රාවණා නුඹට ඇති චෝදනා බරපතලයි
ඉතිහාසේ පුරා නුඹෙ නමට කලු කැළලයි
ලෝකෙටම පේන්නේ නුඹෙ සළෙල කමමයි
ඒත් මං දැක්කෙ නුඹෙ ඇස් දෙකේ පෙම මයි

ඇල්ලුවේ නැති
උනත් අතින්වත් අත
ඇස් වලින් බදාගත්තම
මගේ හිත
දන්නවා උනත් අපි
අපිට අයිති නැත
සැලෙනවා රාමාට
බැඳුනු පතිවත

රාවණා  නුඹෙ නපුර මගෙ ළඟදි කීකරුයි
ඒ නිසාමද මංද මමත් හරි ළෙංගතුයි
ප්‍රේමයේ  පැහැය බොඳ උනත්  ඇස් දිස්න දෙයි
රාමාව අමතකව යාවිදෝ  බය හිතෙයි

එකම එක රැයක්වත්
නුඹේ ඔය සද්දන්ත
පපුතුරේ කොහේ හරි
හීතලට ගුලි වෙන්න
ඉඩක් නොතියම ඉතින්
සිහගිරට ගිනි තිබ්බ
උන් දන්නවද  නුඹේ
පිරිමි කම මං දැක්ක

රාවණා නුඹේ ඇස් මට කිව්ව පෙම් කතා
සත්තමයි පපුතුරේ සඟව ගන්නම් සදා
ගතින් සිල් නොබින්ඳට හිතේ සිල් බිඳි නිසා
රාමාගේ අග්නියෙන් බේරෙන්න බෑ තමා

නාරී !

ස්වේත පංකජ කැකුලු පෙති අග
තවරලා හසඟන තුඩූ
නග්න සානුව දෙපස හෙමිහිට
උස් පහත් වෙන ඒ කඳූ

පහල සීතල ගලා හැලෙනා
නිම්නයේ හරි මැද තැනූ
සිගිති පොකුණකි නොරැදි මුත් දිය
දිව'ග මත අම මී පිරූ

මදාරා මල් සුවඳ මුවරද දෙතොල්
පහසින් කිති කැවූ
ගුල්ම වන ගැබ පිපිණු කටරොලු මලකි
දුටුවන් දණ නැමූ

පිරුණු ඇත් දළ පැහැය පිරි දඟ
යුග්ම මත ඔකඳව තුණූ
යහන් සදනා විටෙක හිමි හට
වෙසඟනක වේසය ගත යුතූ

Goodbye Forever !

කඩා වැටෙනකොට රෑ අහසකින් තනි තරුව
දවස් කොයි තරම් වෙද ඔබ ගැනම නිදි වැරුව
කියන්නට බැ‍රි උනත් සෙනෙහසම හිත දැරුව
නුඹ දන්නෙ නෑ නුඹයි මගෙ අහසෙ හඳ පලුව

මහාමේරුව වගේ නොසෙල් වෙන ගල් හිතට
මහද සෙනෙහසේ කැටයම කැපුවෙ සුරුවමට
නොතිබුනත් ළතෙන් හැඟුමක් හිතේ මගෙ නමට
මේ කවත් ලියන්නේ සත්තමයි නුඹෙ නමට

වචනයෙන් වචනයට අල්ල ගෙන කොනක්
හැමදාම පහුරු ගෑවම එකම තැනක්
ආදරේ උනත් වෙනවලු විටෙක වසක්
දන්නවද මට තියෙන්නෙත් පුංචි හිතක්

හඳට තනි රකිද්දි ළඟ ඉදන් තරු ඇසක්
බලන් හිටියා මමත් රෑ අහස වරු ගනන්
මගේ නොවුනත් හිතට දැනුනෙ නෑ ඒ වගක්
මුලු අහස පුරා මම හෙව්වෙ එක ඇස් දෙකක්

එකම ඉත්තක වැහුව කුරුල්ලන් නොවු පවට
නුඹට මා මට නුඹව නොතේරෙන තැන් එමට
ඉතින් තව ළඟට වී හිත් රිදවගෙන කුමට
ලෙහන්නම් හිතේ බැමි ඉගිල්ලෙනු මැන දුරට 

කවි ලිව්වා මදෑ !

හම්මේ .... බ්ලොග් එකට මුකුත් නොලියා ඔන්න දවස් දහයකුත් වෙන්න එනවා.පහුගිය දවස් ටිකම හරිම බිසී වෙලා හිටියේ.යාන්තං බ්ලොග් වලට එබිලා යනවා මිසක් හරියකට කියවන්නවත් කමෙන්ට් කරන්නවත් බැරි උනා.පහුගිය සුමානේ දවස් හතරක්ම ගෙවුනේ එකම ළඟ යෙදුන යාලු මිත්තරයෝ දෙන්නෙකුගේ ගෙවල් වල බණක් දානයක් සහ පිරිතක් දානයක් එක්ක.වැඩ කරලා නිදි මරලා සන්තෝසේ බැරුවා.

කොහොම හරි ඔය හැම තැනම  අතුරුපස අංශය තමා අපිට බාර උනේ. අපි කිව්වේ මමයි සත්තලනුයි සහ අපි දෙන්නා වගේම හරිම සෝයි කපල් එකක්.බාර උනේ කිව්වට ඉතින් මේක මේ අපි හතර දෙනා ඉල්ලගෙන කන වැඩක්.ඔය දාන මාන දෙන්න කලින් සාකච්චා වට වලදී අපිම තමා ඉදිරිපත් කරන්නේ අනේ ඔය හැම තැනම දෙන අයිස්කිරිමයි චොර කරපු ෆෘට් සැලඩුයි එහෙමත් නැත්තන් කිරියි පැනියි නැතුව වෙන මොනා හරි කරමු කියල.ඊට පස්සේ ඉතින් ආ... එහෙනම් උඹලා කරපල්ලකෝ කියලා අපිට බාර දුන්න වැඩේ ගොඩ දාපු විදිය තමා ඔන්න ඔය පල්ලෙහා පින්තූර වල තියෙන්නේ.ගෙවල් දෙකේම දාන වලට අපි ඔන්න ඔහොම  අපිට පුලුවන් ආකාරයට පොඩි හැඩ වැඩ ටිකක් දාලා ලස්සනට පිරිසිදුවට ප්‍රියමනාප තාලෙට කාගෙත් බඩ කට පිරෙන්නම හිතේ හැටියට පලතුරු දුන්නා.

ඔන්න බලන්න පින්වතුනි මට ලියන කලාව විතරක් නෙවෙයි කපන කලාවත් පෝ.....ඩ්ඩක් වෙන්න පිහිටලා තියෙනවා හැඩැයි නේද ?

ආ... අමතක උනා නොවැ කියන්න මේ  සේරම පින්තූර වල ක්‍රෙඩිට් එක සත්තලන්ට හොදේ.