මම Marian නොවේ !

 

Robin ,

ඔයා විතරක් නෙවෙයි
මං ගැන දන්න
හැමෝම හිතුවෙ
මං ආදරේ ඔයාට විතරමයි කියල

අන්න ඒ හින්දම...

Nazir ,

මං වශී වුනේ ඔයාට කියල
මං ආදරේ කලේ ඔයාට කියල
අඩුම තරමෙ මට ඔයාටවත්
කියන්න ඉඩක් ලැබුනෙ නෑ

දැකුළු මලක හිරවෙලා !

දියමල යටින් අරගෙනම මුඳු ෂැම්පු සුවඳ
ගසමින් දිය බේරෙන දිගු නීල වරල
එකවරම  ගස්සා බඳිද්දී හිස් මුදුන් කර උඩට
පුදුමයි කඩා නොවැටුනු හැටි
තිසරුන් මැදට කර ඇදි රෝස සළුව

පද්දා ඉඟසුඟ බල බලා හැඩ
කැඩපතකට උනත් ඔය තරම්
මුකුලු කරන එක හොදද ?

තවරමින් සුදු මුණ මත සුවඳ ක්‍රීම්
හල හලා මල් පුසුඹ යායකම සෙන්ට්
ඔය හැටිම දම දමා උඩ
පිරිමැදුම් ඕනෙමද සුදු කොමළ පය ?

දැන් දවස් කීයක්ද මං මෙතන තනිවෙලා
තවත් ඉවසන්න බෑ මගෙ හිතම මත්වෙලා
මටත් ඇස් කන් එක්ක හැඟුම් ඇත සිරවෙලා
අද ඇඳුම් අඳිනවද කෙටි සළුව බිම නොලා



( මේ කවි නිමිති පහල වූයේ කොහොමදැයි නො අසන්න. මාස දෙකක් බ්ලොග් එක අප්ඩේට් නොවීමේ දුකට පහල වූ ඒවා බව සලකන්න )