සඳට බැළුම් හෙලූ අය

Dec 3, 2021

ඔන්න ඔහොමයි උනේ සහ වෙන්නේ !!

කාලෙකට පස්සේ අද වැඩ නැතුව නිදහසේ ඉන්න දවසක්.ඕං ඉතින් ඒ නිදහසෙන් ප්‍රයෝජන අරන් අලුතෙන් කයියක් කතාවක් ලියන්න උත්සහයක් දරන්න ඕනේයි කියලා හිතලා හරි බැරි ගැහුනා.ම්හ්හ් මොන එව්වා බෑ වගේ.ඔන්න ඊට පස්සේ මට හිතුනා අර නිදහස් සිතුවිලි ලියන රවී තුමා වගේ පහෙන් පහට බැරි උනත් පහුගිය අවුරුදු පහකවත් මං කල කී දේවල් සිහිපත් කොරාන්ඩ.

2018 අවුරුද්ද කියන්නේ මං හිතන විදියට  බොහෝම සැහැල්ලුවෙන් සාමකාමීව ගෙවුන අපේ ජීවිතේට අපල උපද්‍රව පටන් ගත්ත අවධිය.ඒ අවුරුද්දේ මැද හරියේ අපියි අපේ තව මිතුරු පවුල් දෙකකුයි මැලේසියාවට යන්න ට්‍රිප් එකක් දාගෙන හිටියා ෆ්ලයි කරන්න තියෙන දවසට කලින් දවසේ හැන්දෑවේ පුතණ්ඩිය ගෙදර තිබුන ඔක්සිජන් සිල්න්ඩර් එක කකුලට දාගෙන ඇගිලි දෙකක් ක්‍රැක් වුනා.එතකොට එයාට අවුරුදු හතරයි. ගල් ප්ලාස්ටර් එක දාලා කකුල හොලවන්නේ නැතුව තියාගන්න කිව්ව.අන්‍තිම මොහොතේ ගමන කැන්සල් කරන්න විදියකුත් නෑ සල්ලි රිෆන්ඩ් කරන්නෙත් නෑ.පැත්තකට දාලා තිබුන ප්‍රෑම් එක සුද්ද කරල කොල්ලව ප්‍රෑම් එකේ තියාගෙන තමා මැලේසියාවට ගියේ. ඊ ළඟට එහෙන් එන දවසේ එයාර් පෝට් එන්න පැය කීපෙකට කලින් අපි හිටපු හොටෙල් එක ඉස්සරහදි බයික් එකකින් ආපු එකෙක් පාර හරස් කරලා  හස්බන්ගේ චේන් එක කඩං ගියා. අම්මෝ දැනුන සනීපේ විනාඩියක් දෙකක් යනකං උනේ මොකක්ද කියල හිතාගන්න බැරිඋනා. නාදුනන රටක එහෙම දෙයක් වෙලාම බලන්න ඕනේ දැනෙන අසරණ කම.Cctv  බලල පොලිසි යන්න කියල හොටෙල් එකෙන් කිව්වත් ඒ කිසිම දෙයක් කරන්න අපිට වෙලාව නෑ.ඒ නිසා ඒක අත ඇරල දැම්ම.ගෙවල් දෙකේ අය අපි දෙන්නට පුලුවන් තරං දෙස් දෙවොල් තිබ්බා පුතාට වෙච්ච දේ නිසා එයාලා කොහොමත් ගමන අපලයි කිය කිය හිත් නොහොදින් හිටියේ යනවට.ඒ වෙලාවේ අපි හිනා උනාට අන්තිමට අපිටත් ඒක එහෙමයි කියල හිතන්න සිද්ධ උනා.ඔන්න ගෙදර ඇවිත් සති දෙකක් යද්දි අපලෙ උච්චම අවස්ථාව උදා උනා.අවුරුදු 13 ක් වගේ කාලයක් එක දිගට කරපු හබී තුමාගේ ජොබ් එක සතියක වගේ කෙටි දැනුම් දීමකින් අහිමි වුනා.

අතේ තිබුන ලක්ශ පහක් විතර වැඩකට නැති ට්‍රිප් එකකට නැති නාස්ති කරගෙන ඇවිත් සති දෙකක් යනකොට එච්චර කාලයක් අපි සෑහීමකට පත්වෙන වැටුපක් ලැබුන රස්සාවත් හබක්.අන්න එහෙමයි අපල ඩබල් වෙලා එන්නෙ.ඊ ළඟට අපිට තිබුන ලොකුම අභියෝගේ මොනවද කරන්නේ කියන එක.හබී තව දුරටත් පඩියකට රස්සාවකට යන්න කැමති උනේ නෑ.අපේම දෙයක් කරන්න තමයි උවමනාව තිබුනේ.ගොඩාක් දේවල් හිතලා හොයලා බලලා අන්තිමට කෑම ව්‍යාපාරයට තමා අත ගැහුවේ.2018 ඔක්තෝබර් වෙනකොට ඒ වෙනකොට අතේ තිබුන සන්තකේම යට කරලා පුංචි රෙස්ටුරන්ට් එකක් පටන් ගත්තා. ඒ වෙනකං බොහොම සැහැල්ලුවෙන් කයියක් කතාවක් ලියාගෙන පොත් කන්දක් විතර අවුරුද්දට කියෝගෙන හිතෙන හිතෙන දැන් ඇවිද ඇවිද හිටපු මට ජීවන බර, සල්ලි වල අගේ, මහන්සිය,දුක එහෙම දැනෙන්න ගත්තා.හැබැයි ඉතින් ඒකත් ජීවිතේට අලුත් වෙනසක් අලුත් පන්නරයක් උනා.අපි මහන්සි වෙලා වැඩ කලා බිස්නසුත් හොදට තිබුනා.2019 අප්‍රේල් බෝම්බ කේස් එකෙන් පස්සෙ ඔන්න ආයෙත් අපලෙ උදා වුනා ඇඳිරිනීතිය නිසා දවසක් දෙකක් රෙස්ටුරන්ට් එක වහන්න උනා.හදිසියේ දවසක් දෙකක් එහෙම වහන එකේ පාඩුව අතිවිශාලයි.ඊළඟට ටික දවසක් යනකං ලොකු සේල් එකක් තිබුනෙත් නෑ හවස හත විතර වෙනකොට පාරවල් පාලුයි. මිනිස්සු කඩවල් වලින් කන්නෙ නෑ වැඩ ඉවර කරලා ඉක්මනට ගෙවල් වලට යනවා.අපි රෑ දොළහ විතර වෙනකං උයා ගත්ත ඒවා තියාගෙන බලං ඉදලා අන්තිමට විසි කරලා ගෙදර යනවා.ඉතින් ඊට පස්සේ කඩකුලී,සේවක වැටුප් ,බිල් ගෙවීම එන්න එන්නම ප්‍රශ්න උනා.වියදමේ තරමට ආදායම නෑ.ඕපන් කරලා අවුරුද්ද  ලබන්නත් කලින් අන්තිමට අපි ඒක වහල දැම්මා.

ඊළඟට හබීතුමා එයාගේ මල්ලී කරගෙන ගිය ෆෝන් සහ කමියුනිකේශන් ව්‍යාපාරයට සම්භන්ධ උනා.ඒ අතරේ මගේ කෑම කාලා රස වැටිලා හිටිය කට්ටිය අනේ අපිට ගෙදර හරි උයලා දෙන්නකෝ කිව්ව.ඊට පස්සේ ඉතින් ඔය දන්න කියන යාලු මිත්‍රාදීන්ගෙ පුංචි පුංචි කෑම ඕඩර්ස් ගෙදරම කරල දෙන්න පටන් ගත්තා.

ඔන්න ඊලඟට 2020 උදාවුනේ කොරෝනා කියන මාර භීතියත් එක්ක.මාර්තු වල හිටිහැටියේ රට වහද්දී  අතේ තිබුනෙ බොහොම සුළු මුදලකුයි ෆෝන් ශොප් වලින් ඉස්සරහට දින දාලා දීපු ලක්ශ පහක විතර චෙක්ස් ටිකකුයි විතරයි.කඩවල් වල පෝලිමේ ඉදල කන්න බොන්න එකතු කරගෙන අලුත් වචන සෙට් එකකුත් එක්ක ගෙදරට කූඩු වෙච්ච ඒ කාලෙත් වෙනස්ම අත්දැකීමක්.
 
එදා ඉදන්,
අවුරුදුද්දකුත් මාස දහයක්  විතර තිස්සේ  වෛරසයක් එක්ක ඔට්ටු වෙවී අපි හැමෝම මේ වෙනකොට ගෙවන්නෙ හරිම ඒකකාරී අප්‍රසන්න ජීවිතයක්.කොයි වෙලේ ආසාදිතයෙක් වෙයිද කොයි වෙලේ මැරෙන්න වෙයිද කියල නොදැන ආතතියෙන් ඉන්න කාලයක්.ඇදිරිනීති,ලොක්ඩවුන් ,හුදකලා කිරීම් ගනණාවක් පසුකරමින් පුංචි එවුන්ගෙ ඉදන් මහ මිනිස්සු වෙනකං හැමෝම ගෙවල් ඇතුලෙම හිරකාරයෝ වෙලා ගෙවුන සහ තාමත් ගෙවෙන කාලයක්.පුලුවන් හැම වෙලාවෙම රටේ තොටේ සංචාරය කරපු මටනම් දැන් මේ  ඉදිල්ල තිත්ත වෙලා බාගෙට පිස්සු හැදිලා ඉන්නෙ.එකම සිංදුව දවසට දහපාරක් විතර අහලත් එකම පොත පස් හය පාරක් විතර කියවලත් සීසන් දෙකක්ම වම්බටු බණ්ඩක්කා පැල කරලා ඒවා එපා වෙනකං කාලා කාලා ගසුත් මැරිලා ගිහිල්ලත් තාම කොරෝනා ඉවර වෙලත්  නෑ ලොක්ඩවුන් උනත් තව ඉස්සරහටත් ඉවර වෙන එකක් නෑ වගේ තමා හිතෙන්නෙ.

ඉතින් කොහොමින් කොහොම හරි පුංචිම හරි සතුටකට  තියෙන්නේ කොරෝනා සීසන් එකත් එක්ක හිමිහිට හිමිහිට හිස ඔසවපු අපේ ගෘහස්ථ කෑම
ව්‍යාපාරය මේ වෙනකොට යම් තැනකට ඇවිත් තියෙන එක.ඇත්තටම දැන් අපේ ප්‍රධානම ආදායම ඒක.මුලු ලෝකෙම මුලු රටම මුලු ජීවිතේම තියෙන්නේ අස්ථීර තැනක නිසා ඉදිරිය මොනා වෙයිද කියන්න දන්නේ නෑ.එත් දැනට මං ඉවීමටම කැප වෙලා ඉන්නේ.ඒ කරන වැඩේ උපරිමව කැපවීමෙන් කරන එක තමා මේ කාලේ මගේ වගකීම වෙලා තියෙන්නෙ.වෙනදා උඩින්ම තිබුනු ලිවීම,කියවීම ,ඇවිදීම පොඩ්ඩක් පස්සට ගිහින් දැන් උඩම තියෙන්නේ ඉවීම.කැමැත්තෙන් ආසාවෙන් කරනකොට ඒකත් නරකම නෑ.පොඩි රෙස්ට් එකකට වැඩ නැති දවසක් එනකං බලං හිටියට එහෙම දවසටත් නිකං පිස්සු වගේ උයන්න නැතුව.ඉස්සර ගෙදර තුන්දෙනාට උයන එකත් මාර වදයක් වගේ හිතුනට දැන් මට සීයකට උනත් කිසි ගේමක් නැතුව තනියම උයන්න පුලුවන් 🤗

ආ...තව දෙයක් මතක් කරන්නම ඕනේ.මේ වෙනකොට අපේ බ්ලොග් ලියන්නන් ලියන්නියන් කීප දෙනෙක්ම මගේ කෑම රස බලලා තියෙනවා.එක පාරක් නෙවෙයි පස් හය වතාවක් ගත්ත අයත් ඉන්නවා.මෙහෙ විතරක් නෙවෙයි පිට රට ජීවත් වෙන අයත් ලංකාවේ තමන්ගේ පවුල් වලට සංග්‍රහ කරන්න මගේ කෑම යවනවා.එහෙයි මෙහෙයි දෙගොල්ලන්ගෙම රෙකමන්ඩ් කිරීමට තව ගොඩක් අයත් දැන්  මගේ හොද කස්ටමර්ලා වෙලා ඉන්නවා.අපේ බ්ලොග් ලියන්නන් ලියන්නියන් කාගෙවත් මං මෙතන නම් සඳහන් කරන්නෙනම් නෑ.මොකද එයාලගේ අවසරයකින් තොරව එහෙම ලියන එක හරි නැති නිසා.මේක බලලා ආ මමත් ගත්තෝ...මමත් කෑවෝ කියල එයාල කැමතිනම් කියන එක වෙනම දෙයක්.

ඉතින් කාපු අය මගෙන් දිගටම ඉස්සරහටත් ඕඩර් කරන්න..නොකාපු අයත් ඔය මං පහලින් දාන ලින්ක් එකට ගිහින් විස්තර හොයලා මගෙන් ඕඩර් කරන්න 🤣 ඉදල ඉදල මෙච්චර දිග පෝස්ට් එකක් ලිව්වම  ඇඩ් එකක් නොදා බෑනේ.හා...නැද්ද...

Lotus Catering Services

















Nov 20, 2021

විරාග රාගය !


අන්සතු ප්‍රේමය ගීතය නිසා මේ දවස්වල  අන්සතු ප්‍රේමය ගැන අසම්මත ප්‍රේමය ගැන මුලු බුකිය පුරාම හා හෝ ගාලා කතාව.අනියම් ප්‍රේමෙට උඩගෙඩි දෙන්න එපා කියලා කට්ටියක් කෑගහනවා,අන්සතු ප්‍රේමෙ තමා ලස්සනම කියල කට්ටියක් කියනවා,මේ මම වගේ කට්ටිය එක තවත් එක ගීතයක් කියල අහල විඳලා පාඩුවේ ඉන්නවා.හැබැයි මටනම් ඒකේ පදවලට මියුසික් වලට වඩා දැනෙන්නේ ඒ විශුවල් ඒක.ඒක මාරයි.ඒක දිහා බලන් ඉද්දී පද ඇහෙන්නෙත් නැති තරම්.

හරි හරි අද මම මේ කියන්න යන්නේ ඒ ගීතය ගැනනම් නෙවෙයි.ඔය ශානරයෙන්ම ගැයූ වෙනත් ගීතයක් ගැන ඒ ගීතය කරළියට ආපු දවස්වලම ගීත විචාර තරඟයක් සඳහා ලියපු එකක් මේ.පහුගිය දවස්වල මගේ කොම්පියුටරේ මළගම් ගිහින් තිබුණ නිසා ඒක අස්සේ මෙව්වා තියෙනවා කියල අමතක වෙලා තිබුනේ.දැන් හරි කොම්පියුටරේ ගොඩදාගත්තා.දැන් ඉතින් බ්ලොග් එක අප්ඩේට් කරන්න ටික දවසකට පරණ ලියපුවා ( බ්ලොග් එකට නොදැමූ )තියෙනවා.මේ දවස්වල බ්ලොග් ලෝකෙටත් ආයෙමත් ටික ටික වසන්තය උදාවෙන නිසා පරණ එව්වායින් මටත් ටික දවසක් අල්ලන් ඉන්න පුලුවන්...හි හී

මේ පහලින් තියෙන්නේ විරාග රාගය ගීතය ගැන මම ලියපු සටහන.මේක මට මතක විදියට 2020 මුල වගේ ලිව්වේ.මේ වෙනකොට මේ ගීතය ගැන මගේ අදහස් මීට වඩා වෙනස් වෙලත් වගේ. ඒ උනාට ආයේ අලුතින් කොටස් එකතු කරන්නවත් පරණ ලියපුවා අයින් කරන්නවත් බෑ බෑ වගේ. ඒ නිසා තියෙන විදියටම කොපි පේස්ට් කලා ඕං

පාලු නිසංසල රාත්‍රියක නිහඬ බව අතරින් හිමිහිට ඇහෙන සියුම් සත්සරකට මුහු වූ ප්‍රේමනීය සුගායනයක්  හුදකලා හිතකට මොන තරම් සැනසීමක් මිහිරක් එක්කරාවිද....මව් කුසින් මව් ඇකයට ආ දා පටන්ම ගීතය සංගීතය මානව සංහතියට නුහුරු දෙයක් නොවේ.මවගේ නැළවිලි ගීයෙන් උත්තේජනය වී ආරම්භ වෙන ගී රසවින්ඳනය මිනිසාව සංවේඳී අයෙකු කරන්නට අඩිතාලම දමයි.අන්න ඒ නිසාම මිනිස් දිවියේ  දුක සතුට ආදරය වේදනාව වියෝගය වැනි විවිධාකාර වූ හැඟීම් අතර ගීතය සංගීතය මිනිස් සිත සුවපත් කරන ඔසුවක් බවට පත්වේ.

හෙළ ගී කෙතට ඉතාම මෑතකදී එකතු වූ

විරාග රාගය මේ වෙනකොට සුවහසක් හදවත් සුවපත් කරන්නට සමත් වී හමාරය. බන්දුල නානයක්කාරවසම්ගේ සොඳුරු පද , සුරේශ් මාලියද්දයන්ගේ මියුරු සංගීතයෙන් ඔපමට්ටම්ව අමරසිරි පීරිස් සහ අමල් පෙරේරාගේ අමන්දාන්නදනීය හඬ මුසුවෙන් ඇසෙන විරාග රාගය දෙනෙත් පියාගෙන .විඳිය හැක සොඳුරු සිතුවමක් වැනිය.

විරාග රාගය අතරේ තනි වූ ආලය

විරාම දෙයි එක් හදකට පුදා පරාජය

විරාග රාගය අතරේ තනි වූ ආලය

දුරලයි තනිකම ලබමින් මගේ සරාගය....

 

ඔබ අඩවන් නෙතු කරමින් ඈ නතු

ඇගේ පහන් ලොව ඈ මනසින් බිඳහල දා

ඈ මුකුලිත වූවා ….

කරගනු ඈ සතු නොරිසි ඔබේ සිතු

ඈතින් ඔබෙ මුණිවර මනසින් පෙම් කල දා

ඈ අසරණ වූවා.....

 

නුරා එගිනි දළු ඈ දවමින් ගෙතු

සළෙල ගීතයට ඈ තනුවක් කරගත් දා

ඈ ලොව අහිමි වුනා ….

ඔබේ මිලින ගති ඇයට නොවේ රුති

පෙමින් තොරව ඇගේ දිවිය කතරක් වූ දා

ඈ මා වෙත ආවා...

තුන්කොන් ප්‍රේම කතා ගැන අප ඕනෑ තරම් ගීත අසා ඇතුවාට සැක නැත.විරාග රාගයේ විශේෂත්වය එකී සිද්දියට බඳුන් වූ නීත්‍යානුකූල පිරිමියාත් අනියම් පෙම්වතාත් තම තමන්ගේ වරද නිවැරදි කරගැනීම උදෙසා එකි නෙකාට කරන සියුම් දොෂාරෝපණයක් ලෙස ගීතය ගලා යෑමයි.

ප්‍රේමය රාගයෙන් තොර පාරිශුද්ද සුරම්‍ය වූ දෙයක් ලෙස නන්දා මාලිනිය අපට ගැයූවත් කුටුම්බයක ප්‍රේමය රාගයෙන් තොර වූ දා ලිංගිකත්වයෙන් තොර වූ දා බොහෝ විට  කසාඳ ජීවිතය ශෝකාන්තයකින් හෝ ඛේදාන්තයකින්  හමාර වන්නට බොහෝ ඉඩකඩ ඇත.තරුණ බිරිඳක් මුණිවර සැමියෙක් සමඟ හුදකලාව ගෙවන ජීවිතය සරාගී තුන්වැන්නෙකුට අනාරාධිතවම  කරන  ආරාධනාවක් වැනිය.එවන් මොහොතක නිබඳවම ගැහැනියට ඇගිල්ල දිගු කරන, ඇයව පෝරකයට දක්කන සමාජයක මේ ගීතය ගැහැනිය වෙනුවෙන් පිරිමින් කතාකරන පුර්ෂාදිපත්‍ය ප්‍රශ්න කරන ගීතයක් ලෙස දැකිය හැක.

විරාග රාගය අතරේ තනිවූ ආලය

විරාම දෙයි එක් හදකට පුදා පරාජය

බොහෝ පිරිමින් මෙවන් ප්‍රශ්නයකදී තම නොහැකියාව පිලිනොගත්තත් මේ මුණිවර සැමියා ඔහුගේ විතරාගී බව පිලිගනී.ඒ වගේම අවසානයේදී එක් අයෙකුට පරාජය හිමි වන බවද ඒ බොහෝ විට තමා විය හැකි බවද පිලිගනී.

විරාග රාගය අතරේ තනිවූ ආලය.

දුරලයි තනිකම ලබමින් මගේ සරාගය

පෙම්වතා ගැහැනියගේ හිත ගත ඉල්ලන සියල්ල ඇයට ලබාදෙයි.අජීවී ඈ සජීවී සරාගී ගැහැනියක් කරන්නට ඔහු සමත්වේ. මේ සරාගී ප්‍රේමනීය පිරිමියා මෙතැනදී නිවැරදි නොවන්නට පුලුවන් කියා රසිකයාට හිතෙන්නත් පුලුවන්.එහෙත් තුන් වැන්නෙක් ලෙස ඔහු නො ආවානම් ඇගේ ජීවිතය කෙබඳු වෙනු ඇද්ද යන්න සිතීමට තරම් රසිකයා එතැනදී සාධාරණ විය යුතුය .ආදරය විඳිය යුත්තක් , ප්‍රේමය විඳිය යුත්තක් ,රාගය විඳිය යුත්තක් මිස විඳවිය යුතුද ? සංස්කෘතිය ,සමාජය , ඉතිහාසය , පවුල , කුටුම්බය ,සදාචාරය වැනි මෙකී නොකී දහසක් බැමි වලින් බැඳ  ගැහැනිය සදාකල් නිහඬ විය යුතුද.ප්‍රේමය ලිංගිකත්වය අවධානය  , අවබෝධය , ලැබිය යුතු තැනක ගෙදරක ලස්සනට තියන්න ගෙනාපු මල් වාස් එකක් වගේ  පෙමින් තොර කතරක විඳව විඳවා අවසානයේ  පොලවට පස් වී යායුතුද ?

මේ සියල්ල නැවත නැවත හිතන්නට විමසන්නට විරාග රාගය ගීතය සමාජයට උත්තේජනයක් සපයයි.

ඔබ අඩවන් නෙතු කරමින් ඈ නතු

ඇගේ පහන් ලොව ඈ මනසින් බිඳහල දා

ඈ මුකුලිත වුවා...

විවාහ සැමියා  මෙසේ  ඔහුගේ බිරිඳගේ අනියම් පෙම්වතාට දෝශාරෝපණ ය කරන්නේ  තමාගෙන් වෙන්නට ඕනෑ යමක් ඔහුගෙන් ඉටුවීම ගැන චෝදනා මුඛයෙනි. එය එසේ නොවී ඔහු තම මුණිවර දැහැනින් මිදී ප්‍රායෝගික මිනිසෙකු වූවානම් මේ කතාව මීට වඩා වෙනස් වෙන්නටද ඉඩ ඇති බව ඔහුට නොතේරේ.නොකියන ආදරේකින් නොපෙන්වන සරාගයකින් ගැහැනියක් ඇයගේ මුලු ජීවිත කාලයම  අතෘප්තියෙන් ගෙවා දැමිය යුතුයැයි සිතීම අසාධාරණ නොවේද ?

කරගනු ඈ සතු නොරිසි ඔබේ සිතු

ඈතින් ඔබෙ මුණිවර මනසින් පෙම් කල දා

ඈ මුකුලිත වූවා....

 

ගැහැනිය උපතින්ම ආදර මුලු ජීවිතයම කරගන්නියකි. උපතේ සිට මරණය දක්වා ඈ රඟන සියලු භූමිකා ඉදිරියෙන් පිරිමියෙකුගේ දෑතක , උරහිසක , සෙවණක , රැකවරණයක ඇල්මක බැල්මක පහස වේ.එය එසේ නොවූ කල සම්මතයේ සිරවී  විඳවනා ගැහැනුන්ද බැමි කඩා බිඳ දමා අසම්මතය වැළඳ ගන්නා ගැහැනුන්ද සමාජයේ එමටය.සම්මතැයි සම්මත බැඳීමක් තුල හුදකලා වෙන සීමාව ඉක්මවා ගිය පසු  ගැහැනිය තමන්ට රිසි දේ සොයා යාමට දෙවරක් නොසිතයි.එතැනදී ඇයට   ඇය සොයන දේම හමුනොවන්නට ඇති ඉඩ කඩ බොහොමයි.ඒ කොහොම වුනත් පිරිමින් දෙදෙනෙකුට මැදිවූ ස්ත්‍රියකට සැබෑ සැනසීමක්වත් ගැලවීමක්වත් ඇතැයි සිතන්නට බැහැ.

මේ පදපෙලේ හිමිකරු වූ බන්දුල නානයක්කාරවසම් කියනා ලෙස මෙකී පරිකල්පනයට බලපෑවේ මාර්ටින් වික්‍රමසිංහයන්ගේ විරාගයේ අරවින්දගේ චරිතය බව කියයි. අරවින්දව මැනැවින් කියවූ අයෙකුට මේ ගීතයේ ස්වාමි පුර්ශයාව මවා ගැනීම තේරුම් ගැනීම අපහසු නොවේ.තවුස්දම් පුරන්නට සුදුසු අයෙක් හැඟීම් වලින් පිරුණු ගැහැනියක් විවාහය නැමති බැම්මෙන් සිරගත කිරීම සදාචාර සම්පන්න ක්‍රියාවක්දැයි ප්‍රශ්න කිරීමට වටී.

නුරා එගිනි දළු දවමින් ඈ ගෙතු
සලෙල ගීතයට ඈ තනුවක් කර ගත් දා
ඈ ලොව අහිමි වුනා....

අනියම් යන විශේෂණ පදය ඉස්සරහට යෙදෙන බොහෝ දේ ගැන සමාජයේ ආකල්පය එතරම් සුබදායී නොවේ.අනියම් පෙම්වතෙකු පෙම්වතියකු යනු පවුල් කඩන්නට ආ සල්ලාලයෙකු හෝ ගණිකාවක් ලෙස දකිනවා මිස සමාජය ඉන් එහා වටිනාකමක් ඔවුන්ට නොදෙයි.මේ සැමියා සිතනුයේද තම බිරිඳ සළලෙකුට රැවටී ජීවිතයම විනාශ කර ගන්නට යන බවයි.එහෙත් පෙම්වතා බොහොම සංයමයෙන් සැමියාට ඒත්තු ගන්වන්නට උත්සහ කරන්නේ ඔහු විසින්ම ඇයව මේ තත්වයට ඇද දැමූ බවයි.

ඔබේ මිලින ගති ඇයට නොවේ රුති
පෙමින් තොරව ඇගේ දිවිය කතරක් වූ දා
ඈ මා වෙත ආවා...

ගීතයේ අවසානය එසේ සනිටුහන් වෙන්නේ රසිකයාට යලි යලිත් හිතන්නට යමක් ඉතුරු කරමින්.මේ ගීතයේ අපූර්වත්වය වන්නේ මේ තුන්කොන් ප්‍රේම කතාවෙදි කවුද වැඩියෙන්ම වැරදි හෝ කවුද වැඩියෙන්ම නිවැරදි කියල රසවිඳින්නාට සිතා ගන්නට බැරි වීම.අඩුත් නැතුව වැඩිත් නැතුව ගැහැනියටත් පිරිමින් දෙදෙනාටත් වැරැදත් නිවරැද්දත් සම සමව බෙදෙන ලෙස රචකයා ගීතයේ අවසානය දක්වාම මනා සංයමයෙන් රසිකයා කැටුව යයි.සමාජයේ අසන්නට දකින්නට ලැබෙන මෙකී පවුල් ඛේදාවාචකයක දෙස වෙනස් ඇසකින් බලන්නට රචකයා අපට උගන්වයි.

නූතනයේ හතු පිපෙන්නාක් මෙන් බිහිවෙන අවර ගනයේ හරසුන් ගීත අතර විරාග රාගය සුභාවිත ගීතයේ හෙට දවසට බලාපොරොත්තු තබා ගත හැකි නිර්මාණයක් වෙනු ඇත.එකී ගීතයේ අමරසිරි පීරිස්ගේ පරිනත වියපත් හඬත් අමල් පෙරේරාගේ සරාගී තුරුණු හඬත් ගීතයේ මුඛ්‍යාර්තය වඩාත් ඔපමට්ටම් කරන බව කිව යුතුම වේ. එයටම  කැපෙන ලෙස සුරේශ් මාලියද්දයන්ගේ සත්සර පදවැල පුරා සුසර වෙන අන්දමද අගය කල යුතුමය.තම තමන්ගේ කාර්යන්ට ක්ෂේත්‍රයේ අති දක්ශයින්ගේ අපූරු සුසංයෝගය ගීතය මේ තරම් සාර්ථක වන්නට මඟ කියූවා නොඅනුමානය.

ගීතයක් බිහිවන්නට පද මාලාව සංගීතය සහ ගායනය පමණක් අතීතයේදී සෑහුනි.එහෙත් වර්තමානය වන විට රූපරචනයද ගීතයකට නැතුවම බැරි අංගයක් වී හමාරය.එනිසාම විරාග රාගය රසිකයන් අතට පත්වූයේ අපූරුම රූප රචනයකුත් එක්කමය.නූතන ගීතයේ බහුතරයක් රූප රචනා ගැන සෑහීමකට පත්වන්නට බැරි වූවත් විරාග රාගයේ රූප රචනය ගීතයේ මුඛ්‍යාර්ථය අපූරුවට විදහා දක්වන රූප රචනයකට එහා ගිය සිනමාත්මක හැඟීමක් දනවන සෞන්දාර්‍යත්මක වෑයමක් බව නොකියාම බැරිය.එනිසාම තව බොහෝ කාලයක් යන තුරු විරාග රාගය රසිකයන්ගේ හදවත් තුල ඉඳුරාම ජීවත් වෙනවා නිසැකය.


 


 



 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



 

         

 

 

Oct 25, 2021

අහිතකර හාද්ද !




ජීවිතේට අත්‍යාවශ්‍යයම නෑ කියල
හිතෙන ඔයාව
දවසේ අනවශ්‍යයම මොහොතෙදිත්
හිතට එන කරුමෙ

හැබෑටම
කියනවකො වදේ
ඔහේ මොකද්ද මට කවපු ඉනාව

තාමත් මං ඇලෙන්නෙම
ඔය ඇස් වල හිනාවට
ඒ වුනාට,
ඩන්හිල් දුම ඒ තරම් රස බව
ඇත්තමයි මං දැනන් හිටියෙ නෑ
ඔයා මගෙ දෙතොල් පෙති
ඉඹින තුරාවට

ඔයා දන්නව නේද ?
මං ඉන්නෙ දුම් නොබොන කලාපෙක
අන්න ඒ නිසයි
මට අමතක නොවෙන්නෙම
ඒ නිකොටින් සුවඳ හාද්ද

මට තාම මතකයි
ඒ ගොම කොළ පාට
බාච්චු කමීසය
තැන තැන විසිරිල තිබුනෙ
කහ පාටින් මල් රටාවට

නවත්තපු තැනින්
ආයෙමත් පටන් ගන්න
කවදාවත්ම බැරි උනාට
ඔයා විඳවන්නම ඕනෙ මං වගේම

ගලන්නම ඕන තැනකදි
හිරවුනාම
දැනෙන වේදනාව !!

Aug 30, 2021

ගල්කිස්ස කියන්නෙත් එක්තරා ප්‍රේමයක් !!







හීන් සඳ රැස් කැරලි ගලනකොට තුන්‍ යමේ

සමහරක් දවස් වල වැඩියෙනුත් දුක හිතේ

හදේ ගැඹුරුම ඉමක එහෙම දවසට ඉබේ

පාලුවට ගිය මතක මන්දිරක දොර හැරේ


මතක මල් පෙති මතට පිණි කඳුළු වැටුනා

නෙතු දෑළ බොද වෙවී හද සොරොව් බිඳුනා

මගේ පැතුමත් අරන් නුඹ දුරක ඇදුණා

පපුවටම වෙඩි තිබ්බ දවසෙ හිත  මැරුණා


රැල්ල වෙරළට ඇවිත් ආදරෙන් සිම්බාම

සුන්දරයි  සිතිජයේ ඉර ගිලෙන වේලාව

ලැවීනියා හෝටලෙත් පසුබිමින් ඇන්දාම

ලස්සනයි අපි නැතත් වෙරළ ඉම හැන්දෑව 


දැන් ඉතින් වැඩක් නෑ ඔය පරණ කෝන්තර

කාටවත් කියන්නට බෑ ජීවිතේ ගැන සාත්තර

ඔබට මට විසදන්න පුලුවන්ද දෛවයේ සූත්තර

ඔයා මට පෙන්නුවේ ආදරෙන් අංශුවක් මාත්තර


අත් හැරීමත් ප්‍රේමයක් බව කවියො නිතරම කියත්

විඳින්නම ඕනෑ දැනෙන්නට අහිමි වීමක රසත්

යන්න හේතුව නොකී හින්දම තවම රිදෙනව හිතත්

පුරපසම ඔබ අරන් ගිය මුත් එළිය අයිතියි මටත් 


මතක මල්ලත් අරන් අදත් ඉදහිටක

හංදියෙන් නගිනවා දෙසිය පණස් පහක

ටිකට් එක කැඩුවාට ගල්කිස්සෙ කොනට

අතරමඟ බැස්ස තැන් ජීවිතේ එමට


ප්‍රේමයේ අරුමැසිය පෙන්නලා සොඳුරූ

කැන්දගෙන ගිහින් මහගිරිදඹෙන් පෙර ලූ

බාලිකා සිහිනයට අතරමඟ ගිනි ලූ

ගල්කිස්ස කියන්නෙත් ප්‍රේමයක් වැල ලූ

Aug 18, 2021

මේ (අ ) සුබ කවියක් නොවේ !




ඇත්තමයි ,

පලක් නෑ ජීවිතය තණ අගක පිණි පොදක් ගානයි

ඕං නිවෙන්නට මේං නිවෙන්නට තනන

පහන් සිලකට සමානයි

ඇතැ'ර යන්නට නොහැකි බැඳීම් අප්‍රමාණයි 

දැන් ඉතින් එකම බලාපොරොත්තුව ආසාදිතයෙකු නො වීමයි


එක අතකට ,

ප්‍රේමයක් කියන්නෙත් මහ වසංගතයක්

ලේ නහර හිර කරන නපුරු වෛරසයක්

දැනුනොතින් හදවතට නුහුරු එක ගැස්මක්

පරිස්සමෙන් ! ඒ කියන්නෙ ඔක්සිජන් හිඟයක් 


දැන් ඒක පුරුද්දක් ,

මහරෑත් නැගිට ගෙන පණ ඩිංග සොයමී

පෙනහැල්ල පිරෙන්නට හුස්ම ගෙන බලමී

හා පැටව් තුරුලු කරගෙන උන්ව සිබිමී

මරු කටට ගිහින් හෝ ආයෙමත් හැරෙමී


ඒ උනත් ,

නිවෙන හැටි දිනෙන් දින ආකහේ නෙක තරූ

බලා වැලපුමත් දැන් හදවතට හොද මදී

මේ තමා අපි පතා ආපු සංසාරෙක හැටී

කියා හිත බොරුවටවත් හදාගැන්ම තමා බැරී


සමහරවිට ,

අවසාන හාදුවක් කොපුලකට නොලබාම

ලාබ උරයක තනිව සීතලට ගල්වීම

දරාගන්නට වේවි

නොකියාම නික්මීම

සමුදෙන්න ! සමුගනිමු

සාදයක් නොතියාම

Jul 30, 2021

සත්තයි මං අමතක කරනවා ඔයාව !!

 



කාලෙකට ඉස්සර ලියපු කවියක් මේ ඊයේ පෙරේදා ආයෙත් මතකෙට  ආවේ පත්තරේක ඒ කවිය සොඳුරු විග්‍රහයක් එක්කම පලවෙලා තියෙනවා දකිද්දි.හැම සතියෙම වගේ පත්තරේක මගේ කවියක් ගිය කාලෙකුත් තිබුනා.දැන්නම් ඉතින් මේ වගේ අහම්බෙන් ගියොත් දැක්කොත් තමා අනේ මම කවිත් ලිව්වනේ  කියලා සතුටු වෙන්න පුලුවන් වෙන්නේ.ඇත්තටම අහම්බෙන්  නොදන්වා  මෙහෙම ලැබෙන සතුට හරිම අපූරුයි.එතකොට ඇත්තටම ආයෙත් කවි ලියන්න හිතෙනවා.


ශානිකා ශෂීප්‍රියා

කවිමිහිර / බුද්ධදාස ගලප්පත්ති

දිවයින ඉරිදා සංග්‍රහය 25.07.21


කොළඹ කියන්නෙ ඔයාට, ඔව් ඔයා පර්යාය පදයක් කොළඹට !


බොරලැස්ගමුව පැපිලියාන

කොහුවල කිරුළපන

තිඹිරිගස්යාය තුන්මුල්ල

ඔය සේරෝම පහුකරන්

එකසිය විස්ස

ගාට ගාට එනකොට

මං හදන්නෙම  අමතක කරන්න ඔයාව

( මට මතක් වෙන්නෙම ඔයාව )

කංකරච්චල් සංගීතය

දැන් නෑ තමා බස්වල

එෆ් එම් චැනල් එකක

හරි හිමිහිට ඇහෙනවා

ලක්ශ්මන්ගෙ

සඳ කිනිති නැමී නිල් දියට

එබෙන සේයාව

චික්...මේ බස් කාරයො

මට අමතක කරන්න

නොදෙන හැටි ඔයාව

නෙළුම් පොකුණ ගාවින් බහිද්දි

හදවත් ගැහෙන්නෙත් එකසිය ගාණට

ඇත්තමයි මට හිතෙන්නෙම

අහම්බෙන් හරි මුණගැහේවිද

මං අමතක කරන්න හදන ඔයාව

කොළඹ හුළඟත් හරි පුසුඹයි

මං දන්නව ඒ සුවඳ අයිති ඔයාට

රොබරෝසි මල් හැලිල  

එක යායට ග්‍රීන් පාත් පුරාම

කලා භවන ළඟදිත් මං හැරි හැරී හෙව්වෙ ඔයාව

මුණගැහුනු එක දවසකදිවත්

මට බැරි වුනා කියන්න මේ කාරණාව

මොනර නිල් පාට තමයි  ඇන්ඳහම

ලස්සනම  ඔයාට

අහ්...මේ මොනව කිව්වත්

ඔයා බලන් ඉන්නකෝ

සත්තයි මං අමතක කරනවා ඔයාව

කොළඹ කියන්නේ ඔයාට, ඔව් ඔයා පර්යාය පදයක් කොළඹට. කවියෙහි මාතෘකාවෙහිම අපූර්වත්වයක් දකිමි. කොළඹ යනු විශාල අර්ථ රාශියක් මතුකරනු ලබන වචනයකි. ඊට සමාන අරුත් සපයන එක් ( Synoym ) වචනයක්, පර්යාය පදයක් තිබිය හැකිද? කොළඹ කී සැණින් මතකයට එන වස්තූන්, විශේෂණ පද, චරිත, කොපමණක් තිබිය හැකිද යන්න ගණනය කිරීමට අපහසුය. කොළඹ කාක්කෝ, කොළඹ අහස,කොළඹ හුළඟ, කොළඹ මිනිස්සු, කොළඹ ගෑනු, කොළඹ ඉස්කෝල, කොළඹ මහ කන්තෝරු, හෙඩ් ඔෆීස්, කොළඹ නයිට් ක්ලබ්ස්, කොළඹ මහ හෝටල්, කොළඹ විශ්වවිද්‍යාල ආදී මෙකී නොකී විශේෂණ සහිත වචන රාශියක් අප මතකයට එන බව සිහි වේ. ඉහත කවියෙහි මාතෘකාව අනුව කිවිඳිය විසින් කොළඹට සමාන අර්ථ සතු එක් පුද්ගලයෙක්, එක් චරිතයක් පිළිබඳ පවසන්නට උත්සාහ ගෙන සිටින්නීය.කිවිඳියගේ කතා නායකයාට කොළඹ  සමානාර්ථ රැගත් පදයක් ද නැතහොත් කොළඹට පර්යාය පදයක් ද ඔහු? කිවිඳිය අනුව ඉහත කවියෙන් මතුකෙරෙන්නේ දෙවැන්නයි.කොළඹ කියන්නෙ ඔයාට, ඔව්, ඔයා පර්යාය පදයක් කොළඹට. මේ අපූරු පද්‍ය කාව්‍යය නිර්මාණය කරන්නී ශානිකා ශෂීප්‍රියා නම් පාඨක අපට හුරු පුරුදු නමක් සතු කිවිඳියක්ය. ශානිකා මුහුණු පොත කවිය තුළ මෙන්ම මෑත කාලයේ පවත්වන ලද  විවිධ කාව්‍ය තරගාවලීන්හි ජයග්‍රාහක නාමාවලී අතර ද අපට හමු වූ ප්‍රතිභාන්විත, නව කවි පරපුර  නියෝජනය  කරනු ලබන කිවිඳියකි. ඇගේ කවියෙහි විශේෂිත ගුණය නාගරික පරිසරයෙන් උකහා ගනු ලබන අනුභූතීන් කවියට නැගීමට ඈ  විසින් ප්‍රකට කරනු ලබන කුසලතාවයි. එවන් අත්දැකීම් කවියට නැගීමේ දී ඈ විසින් ඊට වඩාත්ම උචිත කාව්‍යොචිත ධ්වනිපූර්ණ කවි බසක් ද භාවිත කිරීමට ඈ දක්වා සිටින හැකියාවයි.

කතානායිකාව කොළඹට ආසන්න උප නගරයක සිට බසයක නැගී කොළඹට එන්නීය. බස් රථයේ මාර්ග අංකය පිළිබඳව ද කියවෙන බැවින් ඈ ගමන්කරනු ලබන්නේ කුමන අන්තයක සිටද යන්න පාඨකයා දැනගනී.ගාට ගාට එන බස් රිය මාර්ග අංකය එකසිය විස්සය. මෙහිදී වුව කිවිඳිය ව්‍යවහාරයේ පවතින මාර්ග අංක පිළිබඳ දැනුමකින් යුතුව එය තම නිර්මාණයට එක් කොට ගෙන ඈති බව හැඟේ.එකසිය තිස් අට කී සැණින් හෝමාගම මහරගම කොළඹ බසයක් සිහිවන්නාක් මෙන් එකසිය විස්ස කී විගස එය නිසැක වශයෙන්ම හොරණ කොළඹ හෝ පිළියන්දල කොළඹ බව ගමන් ගන්නා බස් රථයකි. බොරලස්ගමුව,පැපිලියාන, කොහුවල, කිරුළපන, තිඹිරිගස්යාය, තුන්මුල්ල පසුකරමින් ගාටමින් එන බසයක නැගී ඉන්නා ඈ උත්සාහගන්නී ඔහු අමතක කරන්නටය.එහෙත් ඇයට මතක් වෙන්නෙම ඔහු බව කියැවේ.

බොරලැස්ගමුව පැපිලියාන

කොහුවල කිරුළපන

තිඹිරිගස්යාය තුන්මුල්ල

ඔය සේරොම පහුකරන්

එකසිය විස්ස

ගාට ගාට එනකොට

මං හදන්නෙම අමතක කරන්න ඔයාව

( මට මතක් වෙන්නෙම ඔයාව )

ගාට ගාටා එන බසයක සිටින්නට සිදුවන කාලය දිගුය.ඊට අමතරව බස් රථවලින් ඇසුණු කන්කරච්චලයක් වූ සංගීතය අද නැති බව ඈ දනී.එහෙත් ඉන් ඇගේ සිත සන්සුන්ව තබාගැනීමට ඉඩක් නොලැබේ.ඇයට හෙමින් ඇසෙන එෆ්.එම්.නාලිකාවක ගී හඬකි. ඒ හඬ කාගෙද? ඒ ගීතය කුමක්ද?

එෆ් එම් චැනල් එකක

හරි හෙමිහිට ඇහෙනවා

ලක්ෂ්මන්ගේ

සඳ කිනිති නැමී නිල් දියට

එබෙන සේයාව...

ඈ තම අත්දැකීම ප්‍රබලව කීමට සමත් උචිතම ගී ඛණ්ඩයක් තෝරා ගනී. ලක්ෂ්මන් විජේසේකරගේ ගීතයක කොටසකිනි ඇගේ ධ්‍යානය බිඳ වැටෙන්නේ. සඳ කිනිති නැමී නිල් දියට එබී සොයන්නේ සඳේ සේයාවයි. ඔබ නෙතට එබී මගෙ නෙතද සදා සොයන්නේ මගේ සේයාවයි. ගිතයේ අර්ථය මෙන්ම ලක්ෂ්මන් ගේ ප්‍රේමණීය ගායනය ද ඇගෙ සිතට අමතක කරන්නට උත්සාහ ගනු ලබන ඔහුගේ මතකය කැඳවයි. ඈ බස් රියේ සේවකයන්ට දොස් පවරයි.

චික්... මේ බස් කාරයො

මට අමතක කරන්න

නොදෙන හැටි ඔයාව

ඇගේ සිතට කිසිදු ගැලවීමක් නම් නැත්තේය.ඔහු මුණ ගැසේවි යයි අනුමාන කෙරෙන ඇගේ ගමනාන්තයට ද ඈ පැමිණ සිටින්නීය.අහම්බෙන් හෝ ඔහු මුණ ගැසේවිද කියාත් ඇයට සැක සිතේ.අමතක කරන්න උත්සාහ ගන්නවා නම් අහම්බෙන් හෝ ඔහු මුණ ගැසේවිද කියා සැක සිතන්නේ ඈ ඔහු ගේ හමුවීම යටි සිතින් අපේක්ෂා කරන බැවින්ද? ඇයට දැන් කොළඹ සුළඟ දැනේ. එය සුවඳ යයි කියන්නී ඒ සුවඳ ඔහුගේ සුවඳ ඇගේ මතකයට නංවන බැවින්ද?

කොළඹ හුළඟත් හරි පුසුඹයි

මං දන්නව ඒ සුවඳ අයිති ඔයාට

රොබරොරෙසි මල් හැලිල

එක යායට ග්‍රීන් පාත් පුරාම

කලා භවන ළඟඳිත් මං හැරි හැරී හෙව්වෙ ඔයාව

ඈයට ඔහු අමතක කරන්නට අවශ්‍ය නම් කලා භවන අසල දී හැරි හැරී ඔහු සොයන්නේ කිමද? එක යායට රොබරෝසි මල් පතිත වුණු ග්‍රීන් පාත් පසු කරන කල ආ ඔහු මුණ ගැසුණු සුන්දර අතීතයට ගියාවද්ද? ඇගේ ප්‍රේමය අසවල් වර්ගයේ ආදරයැකැයි විස්තර කළ නොහැක්කකි. සත්‍ය වශයෙන්ම ඈ ඔහු අමතක කිරීමට උත්සාහ ගන්නී ද? ඔවුන් දෙදෙනා මුණ ගැසුණු එක දවසකදී හෝ කියන්නට අමතක වූ කාරණාවක් අද ඇගේ මතකයට එයි. එය අපූරු සිතිවිල්ලකි.

මුණ ගැහුණු එක දවසකදිවත්

මට බැරි වුණා කියන්න මේ කාරණාව

මොනර නිල් පාට තමයි ඇන්ඳම

ලස්සනම ඔයාට

ඈ මොනර නිල් පාටම තෝරාගන්නී කිමද? ඔහු මොනරෙකු මෙන් ආඩම්බරකාර චරිතයක් බව කීමටද? තවත් කොපමණ නිල් පාට තිබේද? මුහුදු නිල Sea Blu, අහස් නිල Sky Blue ? එහෙත් මොනර නිලම Peacock Blue ඔහුට ලස්සන බව ඈ දකින්නී ඔහුගේ ආඩම්බරකාර ගති සොබා සංකේත්වත් කරනු පිණිස ද නොවේ නම් සැබැවින්ම මොනර නිල් පාට ඇඳුමින් ඔහු ලස්සනට පෙනෙන නිසා ද? එක්වරම ඇයට සිහිවන්නී අමතක කරන්නම උත්සාහගන්නා ඔහු පිළිබඳව නොවෙද ඈ මේ කල්පනා කරන්නී කියායි. සිත දැඩි කොටගෙන ඈ මෙසේ කීවාද ඇය ඔහු අමතක නොකරන බව කවියෙහි යටි පෙළ අරුත පවසනු දැනේ.

අහ්.. මේ මොනව කිව්වත්

ඔයා බලන් ඉන්නකෝ

සත්තයි මං අමතක කරනවා ඔයාව

ආදරය පිළිබඳ, පෙම්වතුන් පෙම්වතියන්ගේ විරසකවීම් පිළිබඳ ලියැවී ඇති ලියවෙන කවි අතරට ශානිකා ශෂීප්‍රියා එක් කරන මේ ප්‍රේමණීය අත්දැකීම එවැනි සුලබ ආදර අත්දැකීමකට වඩා වෙනස් වූ චමත්කාර හා සුන්දර හැඟුම් දනවන නිර්මාණයක් වී තිබෙනු පෙනේ. අනවශ්‍ය කාව්‍යාලංකාරවලින් තොර වූ එහෙත් කවියෙහි මුඛ්‍ය අර්ථය දැනවීමෙහි ලා කාව්‍යොචිත වචන පමණක් තෝරා ගනිමින් අවසන් වී ඇති නිර්මාණය තුළ සිත කොතෙක් දැඩි කොටගෙන අමතක කිරීමට සැරසෙන එහෙත් අමතක කිරීමට නොහැකි පෙම්වතෙකු කවියෙහි කතානායිකාව තුළ අපි දකිමු.පෙම්වතුන්ගේ පෙම්වතියන්ගේ ආදර ලෝකයක කොළඹට පර්යාය පදයක් සේ දකින පෙම්වතෙකු පිළිබඳ කවිය තුළ ආදරයේ අප නොදුටු පැතිකඩක් පෙනේ. එය රමණීය අත්දැකීමකට අප හවුල් කරවා ගැනීමකැයි සිතේ.


බුද්ධදාස ගලප්පත්ති


Jul 25, 2021

මං හිනා වෙන්නද අඩන්නද ?

 





ආයෙමත් මට ආදරේ කරන්න

 එතකොට ඔයාට පුලුවන් 

ආයෙමත් කවි ලියන්න 

-----------------------------------------------

ඇත්ත තමයි

මං ලස්සනටම කවි ලිව්වෙ

අපි රණ්ඩු උන දවසට


හිඟන්නියක් වගේ මං ආදරේම 

ඉල්ල ඉල්ල පස්සෙන් වැටෙද්දි

ඔයා මට ගණන් උස්සපු දවසට


සති ගණන් මාව බ්ලොක්  කරල

ඔයා හිනාවුන දවසට

එකම එක වචනයක් අහන්න

මං වරු ගනන් බලන් උන්න  දවසට


" මට ආදරෙයි කියපං "


හිටි ගමන් ඇවිත් තර්ජණය කරපු දවසට

එකම එක තප්පරේකට මූණ ඉඹල

අත හැරිය දවසට


ඇත්තමයි 

මට කවි ලියවුනේම ඒ වගේ

පපුව හීරුන දවසට....

---------------------------------------------------------

" ආයෙමත් මට ආදරේ කරන්න "

---------------------------------------------------------


එදා තරම්වත් අද

ඔයාට පුලුවන්ද 

මාව දරාගන්න ?


ඉතින්,

ඔයාම කියන්න 

මං හිනා වෙන්නද

අඩන්නද ?


ඒකපාර්ශික !

      සඳක් වගේ පායා හිනැහෙමින් එබී පුරුද්දක් වගේ උන්නා ළඟම රැදී ඉඩක් නොවූ තැන හදවත ගියද බිදී අදත් ලියනවා මේ ප්‍රේමයට කවී යන්තං ගැටෙ...