මලකඩ කෑ ඉන්බොක්ස් ඉතිහාසයකි
ඉපැරැණි සල්ලාප
තැනින් තැන... කඩින් කඩ....
විසිරුණු
බොහෝ තැන් ම'ඟැර
ඉස්සරෝම තැනට යමි
..........ඔයා !
ඒ විශ්මයාර්ථය ඔබේ අදිසි
මුණගැසීම වෙනුවෙන්...
සතුටය..සිනහවය
ආගිය තොරතුරුය...
ඒ හිමිදිරිය ...මිහිරි ය...
මුලම සිට නැවත පැමිණෙමි !
අතරින් පතර
දුරින් සිට හාදුය
විහිලුය...විනෝදය...
ඔය දෑසට දෑස සම්මුඛ
වෙන තුරුම....එකී බැඳීම
නොකිලිටිය...පිවිතුරුය..
හදවත නතර වූයේ
ඒ ඇස් අසලමය...
ඒ මද්දහන..පෙම්වත් ය...
අමතක කරන්'නෙපා
මේ ආපස්සට ගොස් නැවත
එන අතරමගය !
වැඩි වැඩියෙන් හාදුය
ආදරය ය...අනුරාගය ය..
ඉදහිටක ඊරිසියා සහහත
නෝක්කාඩුය...පලිගැනීම් ය
රණ්ඩු ය...මුරණ්ඩු ය.
බ්ලොක් කිරීමට අධිපතිය
සටනට සෙන්පතිය
නිහඬවීමට රුසිය
ඉතින් බැලූ බැලූ අත
කඳුළුය...විරහවය
ඒ පස්වරු ය ...ගිනියම් ය...
ආපස්සට ගොස් නැවත අවසානයට පැමිණීමේ
අවසන් අදියර !
එකී සියල් සිප ගැනුම්
තාමත් උණුය..උණුසුම්ය
ඔය සුවඳ තාමත්
මෙතැනය...මෙතැනය....
සම්මතය බිඳහෙලූ තැනද
ප්රේමය ප්රේමයම ය...
ඒ හැන්දෑව..අතිශෘංගාරය..
ඉතින් මේ එකී කතාවේ අවසානය, නොහොත්
කෙලවරය !
හිස් ය...හිස්ම හිස් ය
ප්රේමය උත්කර්ෂයට නැගූ තැනම
සාහසික නිහඬවීම් ය.
මේ සා කුරිරු රිදවුම් ය..
අත් හරින්නට හෝ අත් හැරෙන්නට
ඕනෑ තරම් හේතුය
එහෙත්
යලි යලිත් යලි යලිත්
බැඳෙන්නට තරම් ප්රේමණීය ය...
ප්රියය ,
එතැන් සිට ගෙවන
මේ බොහෝ තත්පර
රළුය...කලුය...
ඉතින් පවසන්න..
ඔබට මා අමතක කර සැනසෙන්නට හැකිද ?
ඉපැරැණි සල්ලාප
තැනින් තැන... කඩින් කඩ....
විසිරුණු
බොහෝ තැන් ම'ඟැර
ඉස්සරෝම තැනට යමි
..........ඔයා !
ඒ විශ්මයාර්ථය ඔබේ අදිසි
මුණගැසීම වෙනුවෙන්...
සතුටය..සිනහවය
ආගිය තොරතුරුය...
ඒ හිමිදිරිය ...මිහිරි ය...
මුලම සිට නැවත පැමිණෙමි !
අතරින් පතර
දුරින් සිට හාදුය
විහිලුය...විනෝදය...
ඔය දෑසට දෑස සම්මුඛ
වෙන තුරුම....එකී බැඳීම
නොකිලිටිය...පිවිතුරුය..
හදවත නතර වූයේ
ඒ ඇස් අසලමය...
ඒ මද්දහන..පෙම්වත් ය...
අමතක කරන්'නෙපා
මේ ආපස්සට ගොස් නැවත
එන අතරමගය !
වැඩි වැඩියෙන් හාදුය
ආදරය ය...අනුරාගය ය..
ඉදහිටක ඊරිසියා සහහත
නෝක්කාඩුය...පලිගැනීම් ය
රණ්ඩු ය...මුරණ්ඩු ය.
බ්ලොක් කිරීමට අධිපතිය
සටනට සෙන්පතිය
නිහඬවීමට රුසිය
ඉතින් බැලූ බැලූ අත
කඳුළුය...විරහවය
ඒ පස්වරු ය ...ගිනියම් ය...
ආපස්සට ගොස් නැවත අවසානයට පැමිණීමේ
අවසන් අදියර !
එකී සියල් සිප ගැනුම්
තාමත් උණුය..උණුසුම්ය
ඔය සුවඳ තාමත්
මෙතැනය...මෙතැනය....
සම්මතය බිඳහෙලූ තැනද
ප්රේමය ප්රේමයම ය...
ඒ හැන්දෑව..අතිශෘංගාරය..
ඉතින් මේ එකී කතාවේ අවසානය, නොහොත්
කෙලවරය !
හිස් ය...හිස්ම හිස් ය
ප්රේමය උත්කර්ෂයට නැගූ තැනම
සාහසික නිහඬවීම් ය.
මේ සා කුරිරු රිදවුම් ය..
අත් හරින්නට හෝ අත් හැරෙන්නට
ඕනෑ තරම් හේතුය
එහෙත්
යලි යලිත් යලි යලිත්
බැඳෙන්නට තරම් ප්රේමණීය ය...
ප්රියය ,
එතැන් සිට ගෙවන
මේ බොහෝ තත්පර
රළුය...කලුය...
ඉතින් පවසන්න..
ඔබට මා අමතක කර සැනසෙන්නට හැකිද ?