පෙම්බර හිමිසඳුනි මගේ......

සොඳුරු යුවතිය... පතිනියක වූ දා....
විඳින ජීවිතයක සොඳුරු පෙළගැස්ම


අද ඉරිදා.....චුට්ටක් දවල් වෙනකං ඔය උණුහුමට ගුළි වෙලා ටිකක් වැඩියෙන් නිදාගන්න පුළුවන් දවස....සතියේ දවස් හතෙන් මං ආසම කරන දවස.....
ඇති තරම් කතා කරන්න.... ඇති තරම් හිනා වෙන්න මං වෙනුවෙන් මටම වෙන්වුණු දවසෙ එක තත්පරයක්වත් අහක දාන්න මම සූදානම් නෑ.පුලුවන් තරම් ඉක්මනට අපේ පුංචි ගෙදර හැම වැඩක්ම ඉවර කරල ඔයාට තුරුල් වෙලා හුරතල් වෙවී ඉන්නයි මට ඕන.
හැම ඉරිදටම ඔයා ආසම කෑමක් හදන්න මම උනන්දු වෙනව.පුංචි මේසෙ තියාගෙන සීරුවට මම එළවලු කපන දිහා ඔයා පෑන්ට්‍රි එක උඩින් වාඩි වෙලා බලාගෙන ඉන්නව.
" මම පොල් ගාල දෙන්නද...."
හිටපු ගමන් ඔයා අහනව.
" ආ...පෝ...එපා ...අද මම සේරම තනියම කරගන්නම්... ඔයා බලන් ඉන්න ..."
ඒත් ඔයා අහන්නේ නෑ දඩි බිඩියේ ලොකු ලොකු පොල් රැළි ගාද්දි මට හිනහත් යනව.ඒත් ඔයා දන්නවද.....?හදවතේ ආදරේ පිරිල උතුරනව.....සත්තයි.... ආදරේ තරමටම ජීවිතෙත් සුන්දරයි කියල මට දැනෙනව...ඔයාගේ ජීවිතේ පංගුකාරි වෙලා මම මේ ලෝකෙ ඉන්න වාසනාවන්තම ගැහැණිය වුණා කියල මට හිතෙනව...ඉතිං ඊටත් වඩා සතුටක්....ඔයාගෙන් තොර හෙටක් මට තියේවිද මේ මුලු ජීවිතේටම...
ජීවිතයේ සතුට කියා දුන් පෙම්බර හිමියනේ....
ජීවිතයේ විඩා නිවන නුඹේ සැනසුම් සෙවන ලඟ නැවතී ගිම් නිවන්නට මතු උපදින හැම සසරකම නුඹ මගේම් වී ඉපදේවා...!

ප/ ලි ... ගිය සතියේ බ්ලොග් එකට මුකුත් දාන්නවත් බ්ලොග් කියවන්නවත් මට ඉඩක් ලැබුනේ නෑ.ඒ මොකද මම අසනීපෙන් හිටියේ. උණ හැදිලා ගොඩක් අමාරුවෙන් හිටියේ.ඒ නිසා හැම සතියෙම කොටසක් දෙන්න පොරොන්දු වුන දෙනුවන් අනුහස නවකතාවෙ කොටසක් ගිය සතියේ දාන්න බැරි වුනා. ඒකට කට්ටිය මට සමාව දෙන්න හොදේ.තවමත් ඇගට කිසිම සනීපයක් නෑ. පුලු පුලුවන් වෙලාවට ටයිප් කරලා තියලා මේ සතියේ කොහොම හරි කොටසක් දෙන්න බලන්නම් හොදේ.