ගඟ නොකී කී කතා !

( මොරගහකන්ද ජලාශයට මංගල දියවර මුදාහරීයි පුවතක් )


දෑළ දෙවුරේ පිපිණු වන මල් සුවඳ මත්තෙම එතී
පීන පීනා මීන රළ පෙළ ළැමැද අස්සෙම වෙලී
දෙපා සිව්පා සතා කොයිකා උනත් වෙනසක් නැතී
නීල දියවර ගලා බැස්සෙම නිස්කාන්සුවෙ ඇලී

එහෙව් හදවත සිදුරු කරගෙන හිටි ගමන් උල් ඇනී
තිස්පැයේ එක සීරුවට මට දෙතිස් වදයම දිදී
මහා පවුරක් මතුව උන් මා දෙපැත්තට කර බඳී
මාව අඩපණ කරන්නට මගෙ බොටුවෙන්ම ගෙන අදී

යාය විහිදුණු තණ පළස් මත සා පැටව් ගුලි ගැහී
නමක් දන්නැති කැලෑමලකට සමනළෙක් වහ වැටී
හුබස් කට උඩ නා රජින්දෙක් දැහැනකට සම වැදී
තවත් ටිකකින් මේ අපූරුව ජල කඳක් යට නිදී

ගම් තුලානේ උන්නු උදවිය කොහෙද අද නෑ පෙනෙන්නේ
ගව් ගනන් දුර පෙන මානේ වනස්පතියයි දිලෙන්නේ
රංචු ගැහි ගැහි මොනර සේනා පිල් විදාගෙන රඟන්නේ
උන්ව යටකර ගලන්නද දැන් අනේ තොපි මට කියන්නේ

ඉපල්වුනු තුරු හිසක් මුදුනේ කුරුලු පවුලක් නිදන්නේ
උන්ගෙ නිවහන අහිමි වෙන බව කවුද උන් හට කියන්නේ
ගමක් යටකර රටක් අස්වද්දන්නලුනෙ දැන් මේ හදන්නේ
තොපිට හොදනම් මට මොකෑ මං ගැබ්බරයි දැන් මුදන්නේ