විරාග රාගය !

ප්‍රේමයේ  අකල් හී සරය වැදී
අකලටම හිඳුන හිත්  දෑල නදී
නුඹෙ ලතෙන් සෙනෙන් කිරි වැදී
රහසේම අලුත් මල්  පිපෙනා හැටී

දාසියක් වගේ මගෙ ළඟම වැටී
ආලයේ තැලුම් පිරිමදින හැටී
නුඹෙ විසේකාර රණහංස තුඩූ
පයගිල්ල පවා ආදරෙන් ඉඹී

ඔය බඳේ පිපිණු මුඳු ගොමර පෙතී
ඇස් නිදා ඉද්දි මනැසේම  වදී
නිය තුඩින් ඇහරවා හැඟුම් කිතී
මල් සුවඳ තබා නුඹ යාවි ඇදී

මුණි දැහැන බිඳින අප්සරා සකී
නුඹ මගේ උනොත් ලෝකයම බනී
අපි පතා ආව හැටි මෙයයි බතී
මතු ආත්මයක මට වෙයන් පතී



විරාග රාගය කියන්නෙ මේ දවස්වල අලුතින් ඇහෙන ගීතයක්.අපූරු පද පෙලක්. හොද කටහඬවල් දෙකක අපූරු සුසංයෝගයක්.ඒ උනාට විරාග රාගය කිව්වම මට මතක් වෙන්නෙ මාර්ටින් වික්‍රමසිංහයන්ව,අරවින්දව , සරෝජනීව, බතීව.එයාල මතක් උනාම ඉතින් කවිත් ලියවෙනවා නිරායාසයෙන්ම. ඉතින් මේ දැන් මේක ලිව්වේ.අඩුපාඩු හදලා පස්සෙ පෝස්ට් කරනවා කියලත් හිතුවා.පස්සෙ හිතුවා ඕනෙ නෑ මේක ආයෙම කප කප කොට කොට හදන්න මූඩ් එකකුත් නෑ.අඩුපාඩුවක් තිබුනොත් බලන අය කියන්නකො හදාගන්න.ආ.. අමතක උනානේ  විරාග රාගය ගැන විචාරයකුත් ගීතයත් අහන්න බලන්න පුලුවන්  මාතලන්ගේ බ්ලොග් එකට ගියානම්.එහෙත් ගිහින් බලලාම එන්න.