සොඳුරියේ !

මේ සංසාර ගිරිදුර්ගයේ
මට මගේ ජීවිතේ
මඟහැරුණු තැන් නම් බෝ වෙතේ
මහ හුඟක් ඉස්සරම
නිදිගත් හිතේ
නුඹ ඇවිද්දේ ඇයි හිතුමතේ

දරදඬුව වැහැරුණු හිත වටේ
මුඳු සියුම් තැන් හොයමින් හද බිතේ
කහපාට සමනල් තටු දිගේ
නුඹ ලියා දුන් සෙනෙහස අගේ

හුස්මටත් හොර රහසෙම වගේ
තුරුල්ලට වී හෙමෙන් ගැහෙනා පපුතුරේ
හිම පියල්ලක් වගෙ හීතලේ
නුඹ මහද මැදමයි උණුහුමේ

ඒ උනත් මිහිරාවිය මගේ
මේ ඒ සිහිනයෙන් ඇහැරෙන වෙලේ
නුඹ දුන්නු ප්‍රේමය හිත් කොනේ
මතකයක් විතරද කිව මැනේ