රෑ මනාළී මලක් !

නිශාචර මත් ඹබරු
රූං ගා ඇදෙනා

පාලු මාවතක ,

පහන් කණුවක් යටින්
මල් සුවඳ හැමුවා

විස්කි වඩියකට කට
ගැස්ම මේ හැගුණා

ඇසිල්ලෙන් ,

අඳුන් තවරාපු ඇස්
වලින් ඉඟි කෙරුවා

සෙයිළමේ මත් ඹබරු
පපුව උඩ වැහුවා

සත්තමයි ,

අප්පා නැති පොඩි එකා
'අම්මේ ' කියනවා ඇහුනා

රැයක් නිවෙනා තුරා
උන් මාව වින්දා

අන්තිමට ,

නිල් මොනරු හිනැහෙමින්
මගෙ කඳුළු ඉම්ඹා