පහන ළඟයි ආලෝකේ දුරයි !

 මීට අවුරුදු තුනකට කලින් මම මේන් මේ වගේ කයියක් ලියලා තියෙනවා කියලා සකර්බර් උන්නැහේ මතක් කරලා දීලා තිබුනා ඔය පහුගිය දොහක.මට මතක විදියට ඒ කාලෙත් මේ වගේම  විදුලිය කැපිල්ලක් තිබුනා මයෙ හිතේ.නැත්තං ඉතින් මම මෙහෙම එකක් ලියාවියෑ.කොහොම හරි  ඉතින් අදටත් මේක ඒ ලෙසටම වලංගු නිසා ඔන්න මෙතනත් අලවලා දැම්මා.මෙහෙම හිත සැනසෙන කතා ලිව්වට අනේ ඇත්තමයි මීට හාත්පසින්ම වෙනස් ඒවත් ලියන්න හිතෙනවා අප්පා මේ දවස්වල තියෙන රස්නෙත් එක්ක කරන්ට් ගියාම එපාම වෙනවා.මඳනළත් කොහේ ගිහින්ද මන්දා එලියට බැස්සත් වැඩක් නෑ.


අයි ෆෝන් අයි පෑඩ් එපා බෙරිහන් දෙන්න
වයිබරේ ට්වීටරේ ටිකක් නිදියාගන්න
නොරොච්චෝලෙට කිසිම දොසක් හෙම නොකියන්න
මේ අඳුරු රාත්‍රිය රොමෑන්ටික් කර ගන්න

ඉශී අම්මට තියා සප්නටත් බෑ එන්න
අනන්තෙන් එන කුමරු අද එපා හෙට එන්න
තරු වියන යට ෆැමිලි පාටියට සෙට් වෙන්න
මදි පාඩුවට කණාමැඳිරියනි දැල්වෙන්න

හුළං පෙති වලින් කර වෙච්චි ගත සනසන්න
මල් සුවඳ මුහු වෙච්ච මඳ නළට ඉඩ දෙන්න
ඩිජිටල්ම වෙච්ච ඔලු ගෙඩි වලට පන එන්න
මේ සොබා දහම යට ටිකක් රී ෆ්‍රෙශ් වෙන්න