සීගිරි ළඳක් මෙතෙක් නොකී කවක් !

මහා ඝන වනයකින් වටවුනු - නොසැලෙනා පර්වතක අරණේ
නේක සුඛ විහරනෙන් අගතැන් - මාළිගාවකි එ' ගිර මුදුනේ
සුරා සොඬෙකුය ස්ත්‍රි ලෝලී - තම පියත් ඔහු මරා දැමුනේ
කසුප් රජුගේ අන්ත:පුරයට - මාව කුදලන් ඇවිත් තිබුනේ

සඳුන් ගල්වා පැනින් නහවා - කසී සළු මට ඇන්දුවා
මරඟනන් සේ ළඳුන් මා වට - කරන් මගෙ වත සැරසුවා
කැළේ පනිමින් දොලේ නටමින් - උන්නු මට මා සිහිඋනා
අදින් පසු මං ගැන මටමවත් - අයිති නැති බව තේරුනා

දෙවඟනක් සේ මාව හැඩ කොට - රජ්ජුරුවන් හට පේ කලා
සුරා බී මත් වෙච්ච නාළාගිරි - ඇතා සේ ඔහු දිස්වුනා
දුටු මතින් ඔහු මාව කුදලා - සිරියහන වෙත විසි කලා
ගිජිදෙකුගෙ එක පයට යටුවුන - කැකුළු සිරුරම පොඩි උනා

මගේ මංගල මධුසමේ එක- රැයින් රැයින් එලෙසින් නිමාකෙරුනා
ඉරුණු දිව සළු ගුළිකරන් - මං මඟුල් යහනින් පිටත උන්නා
හෙටින් එළිවෙන අලුත් දවසට - තවත් එකියක් බලන් උන්නා
මහා බලකොටු අතර හිරවුන - මගේ හිත මහ හඬින් ගැහුනා

මගේ තනිකම කඳුළු කර කර - පවුරෙ කැටපත් ලියා තැබුවා
නෙතට උලෙළක් වෙච්ච දසුනක් - පවුරෙ තනිවුන විටදි දුටුවා
මගේ වත රසඳුනක් වුන ඒ ඇස් - දෙකේ පෙම දොරෙ ගැලුවා
මාළිගාවේ සිත්තරණෝ - දකිනකොට හිත විදුලි කෙටුවා

රාජ උදහස දැන දැනම ඒ - පෙම්බරාණෝ මවෙත ඇඳුනා
කිරිගරුඬ වන් මගේ රූපය ළඟදි - සිත්තර දැහැන් බිඳුනා
ඔහුගෙ හිත ඇඳි මගේ රූපය ඒ - ලෙසට එලෙසම ගලේ කෙටුනා
පහුවදා එළිවෙද්දි ඔහු ගත - කන්ද පාමුළ හෙලක තිබුනා

මහා උරුමය ලෙසින් ලොව දස - සිංහලේ උරුමය වෙලා
අදත් මේ ගිර හිදී නොසැලී - පෙමක නටඹුන් සඟවලා
එදා රජු මා දමා වැසු ඒ - අඳුරු ලෙනටම වී බලා
මගේ අවසන් හුස්ම තාමත් - සිංහ කට ළඟ හිර වෙලා