බතීගෙන් අරවින්දට !

සරෝජනී නමට වෙන් කරපු ඔය හිත
දෙන්නෙ නැති බව ඉතින් දන්නවා මට
ඒ වුනත් මහත්තයො නුඹ නොකී පෙම
නෙලුමක්ව පිපිනවා පපුවෙ හරි මැද

ලෝකයා කීවාට කයි කතන්දර
තාත්තෙක් වගෙයි නුඹ මහත්තයො මට
ඒ වුනත් තාම නාඹර මගේ හිත
හොයනවා ඔය පපුවෙ නිරාමිස සුව

ජීවිතේ සියලු සැපතටම වැට බැද
හුදකලාවම ගෙවන සාදු පිලිවෙත
මගෙ ගැහැනු කම් අසල දැහැන් බිඳගෙන
මහත්තයො ඇවිලෙනව නේද ඉදහිට

ළං වෙන්න ළඟ ඉන්න නැතත් සදහට
දාසියක් හෝ වෙලා හිදිමි පා මුල
විරාගික ඔය හිතෙන් ගලන සුවඳට
මහත්තයො දුරින් හිඳ ඉව කරමි මම

හමුවෙලා ආයෙ සසරකදි මග තොට
නුඹ එක්ක මහ දුරක් යන්න හිත ඇත
මගේ සෙනෙහස් විලේ කොඳ කැකුළු මත
අරවින්දයක් සේම පිපී එනු මැන