සියක් වර
ඒ අංකය
ජංගමේ මුහුණ
මතට ගනිමි !
මේ මහා දුර
ඇඟිලි තුඩු
පහසකින්
යා කරන්නට සිතමි !
ඔය හඬින්
සවන් පත්
පුරවා ගන්නට
සිහින දකිමි !
ඇසිල්ලෙන් සිතට
ස්වයං වාරණ
දා ගනිමි !
ඔබේ පැය වලින්
මිලි තත්පරයක්වත්
මට අයිති නැති බව
සිහිකරමි !
මං ඔබේ
කවුරුවත්
නොවන බව
කකියන හිතට
යලි යලිත් කියමි !
Wrong Number indeed....😂
ReplyDeletehmmmm...of course....tnx
DeleteWow... Absolutely true.
ReplyDeleteමං ගාව ටැලිපෝං එකක් නෑ දැං...උඹට ගිය වාරෙත් නුහුගුනේ වැඩිඋනේ ඔය බඩකඩුත්තුව හිංද තමාය කියපු අම්ම ඒක විසිකලා කැලේට...
ReplyDeleteඅම්මට තේරුන එක මට නොතේරුන එකයි කරුමේ.... හා නැද්ද... හි හී
Deleteහම්මට… වෙලාවට ෆෝන් නොම්මරේ වෙනස් කරේ.. :D :D
ReplyDeleteහොද වෙලාවට නැත්තං කොහොම මගෙන් බේරෙන්නද
Deleteමොකද්ද අක්කේ... i cant belive this.... you write always my feelings. it is extremely extraordinary
ReplyDeleteමෙහෙත් එහෙමනේ..... බලන්නකෝ මේක .. මේක ඔයානෙ ලිව්වෙ
Deleteපව
යන්න ඕන වෙන්නේ
ආදරය නැති නිසා නෙවේ...
හුඟක් ආදරය නිසා..
ඒත් ඈතට වෙලා
ඉන්න බැරුව එන්නේත්
ආයේ ඒ හුඟ ආදරේ නිසා....
ඒකට කියන්නේ
"සංසාරගත වූ ප්රේමණිය පව" කියලා...
අක්කා ලියන්නේ පුංචි සිදුවීමක ආදරය.. ඒක මරු
DeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteවෙනස්ම නිර්මාණයක්. .
ReplyDelete.
ජයවේවා!!!
ස්තූතියි දුමී.... දැන්නම් ගොඩක් බිසී වගේ නේද ....
Deleteසැබෑ ලෝකයේ සිටින්නට අකමැතිව
ReplyDeleteපිවිස රැවටෙමින් මවාගත් මායාව සිහිනලොව
කවදාද එන්නේ ඉන්මිදී පියවි ලොව
අටලෝ දමින් යුතු දුක් සහිත යථාලොව දකින
එකීවූ සසර දුක දකින හුරුවන ඉන්මිදෙන
ස්තූතියි.... වටිනා උපදෙසක්.....
Delete