සෙංකඩගල අහසේ සඳ මල පිපිලා
සක්මන් මලුව පුරා සඳ රැස් වැටිලා
තහනම් මල් සුවඳින් සියොළඟ සැළිලා
මගෙ පපුවට තුරුලුව නිදන්න ප්‍රමිලා
වාසල උයන් කොනේ තල මම පිපිලා
බඹරුන් පියඹනවා මල් රොන් සොයලා
රෑ සඳ මෝරනවා සෙනෙහස පුරලා
දස්කොන් සකිසඳ මේ බලන්න හැරිලා
සෙංකඩගල කිරුළට මෙහෙසිය වීලා
මදුරාපුරෙන් ආපු කුමරිය ප්‍රමිලා
රෑ මැද නුඹ තනිකර යන මගහැරලා
සෙල්ලම් නිරිඳුට නෑ නුඹෙ රස දැනිලා
කන්දෙන් එහා අන්න ළා ඉර නැගිලා
තව මොහොතකින් යාවි මේ රැය නිවිලා
දස්කොන් මගෙ ළය මත ඔය හිස තියලා
තව පාරක් කියන්න ආදරෙ කියලා
සීමා පවුරු උඩින් මේ බැමි සිඳලා
පන රැකුනොත් එනවා සත්තයි සොයලා
මගෙ හද විලේ පිපුණු සියපත ප්‍රමිලා
අසිපත ළඟ නොහැරෙමි මේ පෙම බිඳලා
මට මතක් වුනේ දම් පාටින් ලා සද බැස යනවා ගීතය...
ReplyDeleteමොකද ඒකෙන් කියන්නෙ මේ වගේ ගීතයක්නේ සුපිරිම කවියනම්...
ම්ම්ම් ඔව් නේද ඒකත් තහනම් ප්‍රේමයක් නොවැ
Deleteමලුත් පිපෙනවා නුවර පුරාවට සුවඳ අමතක වී ගිහින්
ReplyDeleteසඳත් නැගෙනවා මේඝ කුස මත හිරුට ලෙංගතු හදවතින්
හිතත් බැඳුණු තැන මිහිරි සුවයකි වැරැද්දක් වුව හරි තුටින්
අදත් දස්කොන් සොයනවා තම ප්‍රමිල කොහෙදැයි මුමුණමින්.....
සඳූගේ කවි කවදත් හැඩකාරයි.
ජයවේවා!!!
අපිත් කවි කියලා එව්වා ලියනවා තමයි ඒත් මේ ඔයාට වගේ දකින හැම කවියටම කවියකින්ම ලියන්න මොනාම හරි තිබීමනම් හරිම පුදුමයි.ඔයානම් සොඳුරු කවිකාරයෙක් දුමී.
Deleteකව්ද අනේ ආදරේට ඉස්සරහින් ඔය තහනම් කියන ආටෝපෙ දැම්මේ...?
ReplyDeleteඑහෙම වැට කොටු බඳින්න ඇහැකිය ආදරේට....!
අනේ අපි නම් ඔක්කොටම ආදරෙයි...!
ඒක නේන්නම් ඔය තහනම් කියන වචනය තහනම් කොරන්න ඕනේ නේද චෙෆාකි
Deleteනෑ..විහිළු නෙවෙයි...ඒ වචනේ වැරදියි සඳවතී...ආදරේ කරපු, විඳපු අය දන්නවනේ සීමා කියලා දෙයක් දන්නේවත් නෑ කියලා...!
Deleteඔව් ඒත් ඉතින් මේකට වෙන මොකක්ද දාන්නේ ? මේ දෙන්න ගැන් මුලු ඉතිහාසයේම තියෙන්නෙ අසම්මත ප්‍රේමයක් ගැනනේ. අසම්මත කිව්වත් තහනම් කිව්වත් මේ කවියට ඒ දෙකම එකයි වගේ නේද ?
Deleteසීමා පවුරු උඩින් මේ බැමි සිඳලා
Deleteපන රැකුනොත් එනවා සත්තයි සොයලා
මගෙ හද විලේ පිපුණු සියපත ප්‍රමිලා
අසිපත ළඟ නොහැරෙමි මේ පෙම බිඳලා
ආදරේ කරන අයට ඔය තහනම් අදාලම නෑ කියන එකට මේ ටික ඇති නේද
අසම්මත කියන්නේ ඇයි...? හරි ඒ ඉතිහාසේ කියමුකෝ...ඇයි බැරි අපිට සඳවතීගේ කවිය හෙඩිම ..ආදර රස ! ..කියලා දාන්න..එහෙම දැම්මානං ඔය කවිය තවත් රහයි (මට නම්)....!
Deleteචෙෆාකිගේ කතාව ඇත්ත. දෙදෙනෙක්ගෙ ආදරයක් ඇතිවෙන්නේ හදවතින්මයි. ආත්මයෙන්මයි. ඉතින් "ආත්මීය ආදර රස" වගේ වැකියක් තිබ්බනම් කවියෙ ආදර බව තවත් වැඩිවෙන්න පුලුවන් කියලා හිතෙනවා.
Deleteම්ම්ම්ම් ඔව් නේ එහෙමත් රහයි තමා.ඔන්න කැපුවා එහෙනම්
Deleteදැන් හොදයිද
Deleteදැන් රසයි....කෑමක උනත් ඉන්ට්‍රොඩක්ශන් එකයි ප්‍රසන්ටේශන් එකයි වැදගත් රස විඳින්න...!!
Delete////නෑ..විහිළු නෙවෙයි...ඒ වචනේ වැරදියි සඳවතී...ආදරේ කරපු, විඳපු අය දන්නවනේ සීමා කියලා දෙයක් දන්නේවත් නෑ කියලා...!///////
Deleteඇත්ත.......එහෙම ආදර කොහෙද තියෙන්නේ. ආදරේට කිසිම විශේෂනයක් නැහැ.
සම්මතේ ඇතුලෙ මිනිස් ජීවිත හිරවෙලා...ආදරය..වගේ සොඳුරු හැඟීම් සීමාවෙන්නෙ ඒකයි
Deleteඅපූරුම කවි පෙලක්..හරියට වින්දා
ReplyDeleteස්තූතී විසිරි
Deleteඅසම්මතය යනු ප්‍රකෘතිය යැයි සිතනා කොච්චියා ට ආදරය කියන්නේ ආදරයමය. දස්කොන් කියන්නෙ මගේ ප්‍රියතම චරිතයක්.
ReplyDeleteවිසැස් කමලාව.... මම ආසම කවිය
විසැස් කමලාව රස පහස නොවිඳ මා
Deleteදසිස්‌ දුනි පොරණ ඇස දුටු පමණට මා
වෙසෙස්‌ නුඹේ අමයුරු පහස ලත් පෙමා
මහිස්‌ එකක් ගියෙ නම් නුඹෙ නමට කිමා...
//////අසම්මතය යනු ප්‍රකෘතිය යැයි සිතනා කොච්චියා ට ආදරය කියන්නේ ආදරයමය. ////////////////
Delete++++++++++++++++++++++++++++++++++
///මහිස්‌ එකක් ගියෙ නම් නුඹෙ නමට කිමා.../////
Deleteහචිං එකක් ගියෙ නම් නුඹෙ නමට කිමා...
මට මතක් වෙන්නෙම මේ සින්දුව.
ReplyDeleteසක්මන් කරන මළුව පාලුයි දේවී
මං විතරයි, ඔබ කිසි දිනෙක නොඒවී
ප්‍රමිලා:
ඉක්මන් ගමන් එපා පා පැකිලේවී
දස්කොන් සකිසඳ මා ඔබේ කුමාරි
දස්කොන්:
සෙංකඩගල වටකල පවුරු වලල්ලේ
පෙම් ගී ගැයු විහඟුන් හැපී වැටෙන්නේ
ප්‍රමිලා:
රන්තරු දෑස පියන රෑ හඳපානේ
අත්තන මලක් වෙලා ඔබ ලඟ ඉන්නේ
දස්කොන්:
වාසල මිණිබැඳි දොර අරින වෙලාවේ
දෑසින් වැටෙන කඳුලු මට සිහිනොවුනේ
ප්‍රමිලා:
ඒ ආදරය ගියත් ඉක්මන් ගමනේ
මා තනිකරන්නෙපා මතු සංසාරේ "
ගායනය - කරුණාරත්න දිවුල්ගනේ, සමිතා මුදුන්කොටුව
සංගීතය - ගුණදාස කපුගේ
ගී පද - රත්න ශ්‍රී විජේසිංහ
ම්ම්ම් අපූරු ගීතයක්... මේවා දැන් ඇහෙන්නෙම නැති තරම් නේද ? ඇයි අර තව එකක් තියෙන්නේ දස්කොන් සකිසඳ ඉක්මන් ගමනින් නො එනා ගමනකි යන්නේ.....
Deleteමට හිතුනු සිංදුව අරුණ ලියලා. ගාණක් නෑ ඌ මොකද මං මොකද.
Deleteඒකනේ නේද
Deleteනරේන්ද්‍ර, ප්‍රමිලා සහ දස්කොන් අතර වෙනත් විදිහක තුන්කොන් ආදර අන්දරයක් තිබ්බයි කියලත් මම අහල තියනව.ඒ මතය අනුව ප්‍රමිලා සහ දස්කොන්ගෙ සම්බන්ධය නරේන්ද්‍ර දැනගෙන ඉඳල සහ ඒ වගේම ඊට අනුමැතිය දීල තියනව.
ReplyDeleteදස්කොන් දුරදිග කල්පනා නොකර කරපු අර උපන් ලපේ කේස් එකෙන් තමයි වැඩේ එළිවුනෙ මුළු රටටම.රජවාසල ඇමතිල සෙට් එකම දස්කොන්ට ඊරිසියාවෙන් ඉඳල තියෙන්නෙ, නරේන්ද්‍රගෙයි දස්කොන්ගෙයි සමීප සම්බන්ධෙ හින්ද. උංට මේක දෙයියො දුන්නු චාන්ස් එකක් වුනා.ඒ පිටදාල කට්ටියම එකතුවෙලා නරේන්ද්‍රට බලපෑම් කලා දස්කොන් මරාදාන්න කියල. නරේන්ද්‍රටත් අන්තිමට එහෙම නොකර බැරිවුනා.
අපි මේ ඉතිහාසය දැන්වත් නිවැරදි කරල ලියන්න ඕමනයි....ඉන්ටලාකො මම ලියන්ට හිතාගෙන ඉන්නෙ දස්කොන්-නරේන්ද්‍ර- ප්‍රමිලා ඇත්තම කතන්දරේ...
කව්පෙල විශිෂ්ටයි!!
අන්න වැඩේ.. හෙට අනිද්දම පටන් ගන්න..
Deleteහැබැයි මෙව්වා මේ කමෙන්ට්වලට විතරක් සීමා කරපු බොරු ඡන්ද පොරොන්දු වුණොත් එහෙම අපි නරක මිනිස්සු කියල කියන්න එපා..))
අන්න හොදයි අපිත් ආසයි හැබෑම කතාව දැන ගන්න. එක එක තැන් වල එක එක විදියටනෙ තියෙන්නෙ.ජන වහරෙ එකක්, ඉතිහාස පොත් වල තව එකක් වර්තමානයේදී ෆිල්ම් වලට ඩ්‍රාමා වලට ප්‍රතිනිර්මාණය කරද්දි තව එකක්.
DeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteහරි අපූරුයි කවි පෙල. මම මේක ගොඩාක් වින්දා.
ReplyDeleteගොඩක් ස්තුතී කටකාරී
Deleteලස්සනයි කවි පෙළ අක්කේ.. ආයේ දෙනුවන් අනුහස වගේ කතාවක් ලියන්න කිව්වට අහන්නෙම නෑ වගේ ඔයා නේද..?
ReplyDeleteමිහිරිම වසන්තය අරන් සින්දුවත් අහලා බලන්නකෝ.. ඔයාට ආසා හිතේවි..
ඒ දස්කොන් ටෙලියේ තේමා ගීතය නේද ? හරි අපූරුයි..කතාවක්නම් ලියන්න ආසයි මගඳි නවත්තපු එකකුත් තියෙනවනේ ඒකවත් ඉවර කරන්න අදහසක් තියෙනවා
Deleteසක්මන් කරන මළුව පාලුයි දේවී
ReplyDeleteමං විතරයි, ඔබ කිසි දිනෙක නොඒවී
ම්ම්ම්ම් ස්තූතී මෙහේ පැමිණීමට
Delete