පෙම් පිය සටහන් !!

 

 " අතීතය කියන්නෙ මහ,සයුරක්නම් සිදුවීම් රළ පහරවල් වගේ නිරන්තරයෙන් සිප ගන්නවා මගේ  හිත.ඔබට මෙය නොවැටහෙන බව මම දනිමි.මම ඔබ නිසා නිරන්තරයෙන් වේදනා විඳිමි......"

" මට ආදරේ කරන්නටයැයි මම ඔබට බල නොකරමි.එහෙත් මගතොට හමුවන විටකදි යාන්තම් ලෙංගතු  සිනාවක් පාන්නට තරම්වත් ඔබ මට කාරුණික නොවන්නේ ඇයි...? "

ඇස් පියන් කොනිහ කොනිහ කඳුළක් වැටෙන්න අර අදිද්දි මං ඉක්මනින් ඒ කියවීමෙන් ඇස් අහකට ගත්ත.එහෙම නොවුනනම් අදත් ඒ ලියුමට අලුතින් කඳුළක් වැටිල තවත් අකුරක් දෙකක් බොඳවෙන්න ඉඩ තිබුන.ඇත්තටම මේ ලියුමෙ සමහර තැන් මං කියවන්නෙ කට පාඩමින්  අවුරුදු විසිපහක් තිස්සෙ මගේ කඳුළු වලට , මගේ දෑත් වලට  දස දහස් වතාවකට  වඩා නවන දිගහරින පාරවල් වලට සමහර වචන දියවෙලා... බොඳවෙලා... වියැකිලා...

ඒත් ඔයා දන්නවද නිසල්....

අවුරුදු පහළොවක පුංචි හිරිමල් කෙල්ලකව මේ ලියුම කියවපු මුල්ම වතාවෙදි වගේම මේ දැනුත් මගේ පපුව හිරකරනව...ඇස් වලට කඳුළු පිරෙනව..දහ දොළොස් වතාවකට විතර කියවීම නවත්ත නවත්ත  කඳුළු පිහ පිහ මිසක් එදා වගේම අදත් මට මේක එක හුස්මට කියවගන්න බෑ.මං දැන් අවුරුදු හතලිහක මග ගෑනියෙක් නිසල්...ඉතිං ඔයාට දැනෙනවද අවුරුදුම විසිපහකට කලින් එදා මට දැනුන හැඟීම්..?  එදා ඒ පුංචි හිතට දැනුන මහ විසල් ආදරේ තමයි මාව ඔයාගෙ ඔය දුඹුරු පාට අකීකරු ඇස් ගාව නතර කලේ.මේ ඔයා මට දීපු පළවෙනි පෙම් හසුන නෙවෙයි.මීට  කලින් සැරින් සැරේ විවිධ ක්‍රම වලින් මගේ අතට පත්කරපු පෙම් හසුන් ගනණාවක්ම මං බොහොම නිර්ධය විදියට නොකියවාම ප්‍රතික්ශේප කලා.ඒත් ඔයා පරාජය බාරගත්තෙ නෑ.

ඉතින් ඒ නිසාම මට පරාද වෙන්න උනා.ඔයාගෙ වදෙන් බේරෙන්න බැරිම තැන පොතක පිට කවරයක් අස්සෙ හංගගෙන ගෙදර ගෙනාව ලියුම මං දිග ඇරියෙ මහ රෑක  ඒ පොතේම පිටු අස්සෙ හංගගෙන.

ලස්සන රෝස පාට කොළයක නිල් පාට තීන්තෙන් ලියල තිබුණ ඒ හීන් දිගැටි ඉලන්දාරි අකුරු වලට කියවන්න කලින්ම මං වශීවුනා.ඔයා දන්නවද අදටත් ඒ අත් අකුරු තරම් ලස්සන අකුරු මම වෙන කොහෙදිවත් දැකල නෑ.ඔව් ඔයාට තරම් ලස්සනට ලියවෙන අත් අකුරු දැන් තියෙන සිංහල ෆොන්ට් වල මිසක් වෙන කොහෙවත් නෑ. ඒ පිරුණු දිගැටි අකුරු වලින් කවියක් වගේ ගලපපු ඔයාගෙ හිත ලෝකෙ තියෙන හැඟීම්බරම වචන වලින් කියවද්දි අධි සංවේදි සමනළ කෙල්ලකගෙ හිත කුලුදුල් ප්‍රේමයකින් හිරිවැටුණ.

" නිතර ඔබේ නෙත මා වෙත හෙලනා
   අහංකාර බැල්මේ
   රිදුම් දුන්නත් මසිත තවමත්
   ඔබට පමණයි ආදරේ "

ඉතින් අවුරුදුම විසිපහකට පස්සෙත්  ඒ කුලුදුල්  ආදර හසුන නැවත නැවත කියව කියව දුක් ගන්න තමන්ගෙ දෛවයේ ලියල තියෙන බව නොදැන ඒ අහංකාර බාලිකාව  දඩබ්බර  ඉලන්දාරි හිතකට ආදරෙයි කිව්ව.

~~~~~~~~~

මීඳුම ගලන මහ පාන්දරක
හීතල හිම බිංදුවක් එක්ක
ඔබ කඩා වැටෙන්න
මගේ හිත මත්තට
ආදරෙත් මහ හුඟාක් අරගෙන....