දෙනෝදාහක් යනෙන මඟ
ඇසිල්ලක ඉස්පාසුවක අග
පාත්වි ඔබේ ඔය
වම් කොපුල මත
තබා ඉක්මන් හාදුවක්
මතකයිද බැස ගිය සඳ .....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
එදා මං
නොකිව්වට ඔබට
තාමත් රිදෙනවා
ඔය රැවුල් කොට වලට
හිරිවැටුන හිත....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
පින්තූර කතන්දර !!
මාස පහක් විතර මේ පැත්තේ ආවේ නෑ නොවැ.ලියවිල්ල වගේම කියවිල්ලත් එපා වෙන වෙලාවට මම බ්ලොග් පැත්තේ එන එකත් නතරවෙනවා.අන්න එහෙම කාලයක් පහු කරලා තම...
-
කාලෙකට පස්සේ අද වැඩ නැතුව නිදහසේ ඉන්න දවසක්.ඕං ඉතින් ඒ නිදහසෙන් ප්‍රයෝජන අරන් අලුතෙන් කයියක් කතාවක් ලියන්න උත්සහයක් දරන්න ඕනේයි කියලා හිතලා ... -
ජීවිතේට අත්‍යාවශ්‍යයම නෑ කියල හිතෙන ඔයාව දවසේ අනවශ්‍යයම මොහොතෙදිත් හිතට එන කරුමෙ හැබෑටම කියනවකො වදේ ඔහේ මොකද්ද මට කවපු ඉනාව තාමත් මං ඇලෙන්නෙ... -
උයා රස මසවුලක් සෙනෙහසින් දල්වලා පහන් පැල බැතියෙන් අඳුර මැදින් ඔය රුව දැක ගන්නට දොරකොඩටම වී මග රැක ඉන්නට වෙහෙසවූ ඔය වත තුරුළට කරගෙන විඩා ...
හරිම ලස්සනයි
ReplyDeleteස්තූතියි අක්කා..ඔයාව බ්ලොග් වල දැක්කෙ ගොඩක් දවසකින්..
Delete👍👍
ReplyDeleteස්තූතියි
Deleteවම් කොපුල මත නේ...?,
ReplyDeleteඒ කියන්නේ රියදුරු අසුනේ ඉඳල තියෙන්නෙ රැවුල් කොටෙක්....!!!
හැඩයි....!
හෑ පිච්චුද අනේ...මාර උපකල්පන නෙ ඒවා.
Deleteහොදයි ලස්සන චූටි චූටි කවි
ReplyDeleteස්තූතියි ..
Delete