දෙනෝදාහක් යනෙන මඟ
ඇසිල්ලක ඉස්පාසුවක අග
පාත්වි ඔබේ ඔය
වම් කොපුල මත
තබා ඉක්මන් හාදුවක්
මතකයිද බැස ගිය සඳ .....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
එදා මං
නොකිව්වට ඔබට
තාමත් රිදෙනවා
ඔය රැවුල් කොට වලට
හිරිවැටුන හිත....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
රංකඳ රාවණා !!
ඔන්න කාලෙකට පස්සෙ මගේම බ්ලොග් එක මටම මතක් වෙලා මේ පැත්තට ආවා.හදිස්සියෙම එන්න හිතුනෙ නම් මගේ ජීවිතේ තවත් හීනයක් සැබෑ වීමක් ගැන පුංචි ආරංචිය...
-
අද මැයි මාසේ 17 වෙනිදා.... අද වගේ දවසක ඔයා මේ ලෝකේ එළිය දකිනවා අද වගේම දවසක මම ඔයාගේ ලෝකෙට එළිය අරන් එනවා ( ඒ ඔයා කියන විදිය ) ඔව්... ඒ ... -
මේ දවස්වල මගේ සාමාන්‍ය දින චරියාව සේරම අන්ජබජල් වෙලා. අනේ කාටවත් කිසිම කරදරයක් නැතුව කතාවක් කවියක් ලියාගෙන සිංදුවක් අහගෙන ඉඳලා හිටලා සත්තර... -
ඔන්න ඉතින් ඔයාලට මතක ඇතිනේ මේ ළඟදී මං ගිය පොදු ගමනාගමනයේ චාරිකාව. ඒක කොයි තරං ජොලිද කියනවනම් තාමත් මගේ දකුණු අත උස්සනක...
හරිම ලස්සනයි
ReplyDeleteස්තූතියි අක්කා..ඔයාව බ්ලොග් වල දැක්කෙ ගොඩක් දවසකින්..
Delete👍👍
ReplyDeleteස්තූතියි
Deleteවම් කොපුල මත නේ...?,
ReplyDeleteඒ කියන්නේ රියදුරු අසුනේ ඉඳල තියෙන්නෙ රැවුල් කොටෙක්....!!!
හැඩයි....!
හෑ පිච්චුද අනේ...මාර උපකල්පන නෙ ඒවා.
Deleteහොදයි ලස්සන චූටි චූටි කවි
ReplyDeleteස්තූතියි ..
Delete