සංක්‍රාන්තිය ට පසු

හැන්දෑකරේ ලා අඳුර
රූට රූටා විත්
වැරැන්ඩා දොරකොඩ වැතිර
ඉසිඹුලන්නට තනයි

ඈත පාලුවට ගිය
කැලෑ මණ්ඩිය දෙසින්
මොනර කල කල නාදය
පාලු  මූසල හැඟුම් දනවයි

තාමත් අගුල් නොදැමූ
කවුළුව අතරින්
නාදුනන කැලෑ මල් සුවඳ
අනාරාධිතවම ගෙට වදියි

බිනරමහේ ගැබ්බර වෙච්චි හද
එබි එබී පොල් රුප්පාව අතරින්
තනිකම මිහිරිදැයි
හෙමිහිට අසයි

හරි පුංචි ,එනමුත්
මොඩර්න් කුස්සියක
රතුහාලේ බතට කරවල බැදුමක්
පොල්සම්බෝලයක් එක්ක මුහුවෙයි

නිදි නැති රැයේ
මහා මූකලාන කැලේ
ස්මාර්ට් ජංගමෙන්
මිල්ටන්ගෙ සිංදුවක් ඇසෙයි

 " මන්දර පව්වේ හිම පියසේ
    චන්දන අරණේ මද සිසිලේ "

සියලු සාංකා දෝමනස්ස
ජැක් ඩැනියෙල්  වඩියකට
ලතාවට සැන්ඩි කොට
මදි පාඩුවට කංසා දුමක්  උරයි